Sunday pan, central kalahari game reserve, botswana
Ook zonder wekker worden we om 5u wakker. Gisteravond zijn we door de regen de tent in gespurt en hebben alles in de auto gelaten. En dat was maar goed ook want de kussens en mijn pyjama die al in de tent lagen waren nat. Het lekte langs de zijkant van de tent. Ook de randen van het matras waren nat, maar als we andersom gingen liggen kon het. Ik gebruik mijn extra dekentje als kussen. Het regende en waaide nog lange tijd. Maar nu is het weer rustig. Behalve de natuur. Die jubelt. De vogels zijn vrolijk aan het kwetteren. We doen rustig aan want de tent en de bedspullen moeten drogen. Ik denk een zacht gegrom te horen maar weet het niet zeker totdat gerard zegt “ stil”. Hij hoort het ook. Luipaard? Welcome to the bush. Het is inmiddels licht en vanuit de tent kunnen we onze grote campingplek overzien. Het oogt veilig. We zoeken de weggewaaide spullen bij elkaar, pompen lucht in de banden, wassen af onder het kraantje van de auto, douchen met behulp van dettol doekjes en gaan uiteindelijk om 7.30u rijden. Er staan nu heel veel bokkies op weg naar de waterhole. Het is 16 graden en regent. Door de vele regen is de weg glad. We beginnen zelfs te glijden. Bij de waterhole staat een lepelaar. We rijden naar leopard pan met de ruitenwissers en de kachel aan, ja in Afrika! Er liggen 3 struisvogels op de pan. Verder lopen er 2 jakhalzen en 1 wildebeest. Roofvogels vliegen door de lucht. Alles lijkt weer te leven door de regen. We gaan naar parssage waterhole rijden de lichtere lucht tegemoed, een route van 87km. We rijden weer langs kilometers zwarte velden. Dan komen we langs een enorm veld met allemaal bollen. Het krioelt er van de mieren. Behalve heel af en toe the usual suspects (dikdik, oryx, schreeuwende vogel, secretary bird en parelhoentjes aka chickies) zien we weinig totdat we bij een enorme vlakte komen waar het verse gras lekker groeit. Hier staan heel veel bokkies en verderop lopen 8 giraffen. We rijden verder en proberen alle waterplassen op de weg zo veel mogelijk te vermijden. Ze zijn een belangrijke waterbron voor de dieren maar kunnen ook te diep zijn, waardoor je vast kunt komen te staan. Soms rijden we helemaal om het natte spoor heen maar soms kan dit niet door bomen en struiken en dan maar proberen er hoog langs te rijden. Soms schuif je dan alsnog het diepe spoor in en 4x4 low gear in 2 is nodig om er doorheen te komen. Blubber zit aan de spiegel en vliegt zelfs de auto in. Er loopt een schildpadje op de weg die we nog net kunnen ontwijken. Ook de insecten komen in grote getalen te voorschijn. Overal mieren. Grote rode libelles vliegen voor de auto uit. Bij bepaalde bomen hangen hele wolken muggen. We doen onze ramen uit voorzorg dicht als we langs rijden. We vinden de meeliftende sprinkhanen voldoende. Voor we bij de kruising komen zien we velden met meloenen. Vlak na de kruising zien we een hele grote plas met een jakhals, veel gieren en een batteleur. Maar het passage waterhole is nog 3 km verder. Deze is ook weer heel groot maar behalve een Duitser die in z’n eentje een reis van 35 dagen maakt, is er geen leven. Het is 13u. We besluiten door te rijden naar motopi waterpoel 40km naar het noorden. Op de hele 87km zijn we 1 auto tegengekomen en dat stel vertelde dat ze leeuwen gezien hadden bij motopi. We glijden door een paar flinke plassen en dan wordt de ondergrond zand. Ook hier wisselen geel, groen en zwart elkaar af. Het begint nu ook warmer te worden, de zon komt door. Op een paar dikdiks en een paar gieren na is er onderweg weinig leven. Ook motopi waterhole is verlaten, maar het is dan ook 14.20u. In de verte loopt 1 wildebeest. We besluiten naar de dichtstbijzijnde camping te rijden want de tent zelf en het matras moeten nog drogen. De camping is 2,4km rijden en ligt op een heuveltje. Het uitzicht is fantastisch. Er is niemand. We klappen de tent uit en doen de flappen aan alle kanten een stuk open zodat de wind er goed doorheen kan waaien. Ik ga schrijven en de kok gaat een roereitje maken met tomaat, ui, bacon, kaas en geroosterd brood nu het nog droog is. Kunnen we vanavond als we van de waterhole afkomen zo de tent in. Die droogt lekker in de zon en wind. Om 16.45u klappen we de droge tent in en rijden naar de waterpoel. Onderweg zien we 3 struisvogels. Ik denk nog andere mensen te kunnen vragen of ze leeuwen gezien hebben. Maar wij zijn de enige bij de poel. We zien hertjes, 2 bat eared foxes, secretary birds, een eekhoorn, een wezeltje, 2 jakhalzen en een batteleur die uiteraard wegvliegt als we een foto willen nemen. Dan komt er een oryx aan gevolgt door een wildebeest. Ze horen duidelijk bij elkaar. Ze lopen samen een rondje, verdwijnen achter de bosjes, komen weer tevoorschijn en lopen samen weg. We gaan een klein stukje rijden en zien achter de struiken nog een enorme poel, geen 200m van de andere. Hier kunnen we met de auto niet komen. Tja, met zoveel keuze dalen onze kansen op leeuw, cheetah’s of luipaard aanzienlijk. Maar eigenlijk hebben we hier net alle andere dieren gezien. Op giraffe na dan. Net als ik het uitspreek, zien we de lange nek boven de bomen uitsteken. Heel grappig. De zonsondergang is prachtig. We rijden terug onze lange oprit op en komen weer een groepje parelhoentjes tegen die in de rij staan voor een boom staan. Vanaf de heuvel zien we de roodgekleurde hemel nog even. We zetten de tent op. Dan gaat gerard toch maar een klein vuurtje maken. Het is windstil en helder. Alleen de geluiden van de natuur. We horen verschillende jakhalzen. The cry of the kalahari. Zo zitten we samen onder de sterrenhemel. In de verte horen we gebrul van een leeuw. Toch niet helemaal een leeuwloze dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten