maandag 13 november 2017

Dinsdag 7 november 2017 TOPPER Piper pan 01, central kalahari game reserve

Dinsdag 7 november 2017 TOPPER
Piper pan 01, central kalahari game reserve
De wekker staat extra vroeg, 4.30u. We staan heel zachtjes op en rijden zodra het licht wordt om 5.25u naar de waterhole. Er staan 3 gemsbokken. We besluiten de loop te gaan rijden en zien de gemsbokken naar hun vriendjes rennen. Er loopt een grote kudde wildebeesten. Dan komen we op een splitsing. Of door een nieuw stukje om de piper pan of terug naar de waterhole. We rijden door maar stoppen om vanaf de overkant naar de waterhole te kijken. Ik zie een leeuwin lopen, en nog 1. Vol gas rijden we terug naar de waterhole, met piepende bandjes over de splitsing, en daar liggen de 2 leeuwinnen te drinken met 2 kleine welpjes. De welpjes zijn aan het piepen, zo schattig. Wat een plaatjes. Na een poosje lopen ze naar een boompje en gaan in de schaduw liggen. Wij rijden naar de camping om de Nederlanders over de leeuwen te vertellen en ze nemen afscheidt. Na de koffie gaan we terug naar de leeuwen kijken. Die bewegen alleen om nog verder in de schaduw te gaan liggen al kijken de dames wel even als de grote kudde gnoes langsloopt richting waterhole. Wij rijden ook naar de waterhole. De wildebeest zijn erg schuw. Ze zijn ook bang voor ons. Pas als de leider ons van de andere kant bekeken heeft en de kust veilig acht gaat de hele groep drinken. Ook dit zijn weer mooie beelden. Als de groep klaar is gaan wij terug naar de camping. Het is 9u en al erg warm. We zetten de parasol neer en vers water voor de vogels en de eekhoorns. De baas gaat backups maken en ik ga schrijven want op de tabe gaat dat tergend langzaam en ik loop alweer achter. Ik heb net een halve dag af als er 2 auto’s het terein op komen rijden die beleeft vragen of ze even de benen mogen strekken voor ze verder rijden.  Geen probleem. Vraagt 1 van de mannen of wij misschien gerard en petra zijn? Nou wat een toeval. Het is Brian Cooper die een vraag over de road condition tussen khutse en piper op de 4x4 community geplaatst had en met wie ik had zitten mailen omdat wij hetzelfde stuk gingen rijden. En nu stopt hij hier heel toevallig. Ze hadden bij xade gate overnacht en daar vanochtend bij de waterhole 8 enorme leeuwen gezien en 14 olifanten. Dus nu weten we waar alle olifanten heenlopen. We kletsen een uurtje gezellig en dan rijden ze door waarbij Brian wel even over het kleine waterbakje voor de vogels heenrijdt met zijn mitsubitsu. Gauw een nieuw bakje neerzetten en weer verder schrijven. Om 12u gaat het een beetje waaien. De hemel is bedekt met witte wolkjes.
Om 14u komt er een landcruiser wederom van bushlore de plek oprijden met 3 Amerikanen. Pa is met zijn 2 zoons 6 weken door botswana en NamibiĆ« aan het reizen. Geen probleem als wij willen blijven kamperen. Onze reizen overlappen en het is erg gezellig. Zij komen van matsware gate en vertellen dat in het noorden geen water is. De dieren zijn vertrokken door de bosbranden. In Letiahau is wel wat water. Daar hebben ze vanochtend ook leeuwen gezien, een mannetje en 3 welpen. De welpjes zagen er niet best uit. 1 was al dood. Wij hebben daar vandaag een reservering maar we blijven nog maar een nachtje bij piper. We kletsen aan 1 stuk door tot 16.45u. Er zijn inmiddels wat spetters gevallen en het is niet meer zo vreselijk heet. Nadat een Amerikaan ziet dat een vogel een kleine scorpioen voert aan zijn jong, trek ik toch maar even mijn bergscoenen aan. Het wordt tijd om naar de waterhole te rijden. De dames liggen er al met de 2 kleintjes. Het is bewolkt en er vallen dikke druppels. De kleintjes gaan bij mama schuilen en die geeft ze meteen een grondige likbeurt. Gisteren stonden we alleen bij de poel. Nu even met 3 en nr 3 gaat een rondje rijden. Dat is de enorme luxe van piper pan. Het ligt midden in het park en voor zonsopkomst of zonsondergang moet je op 1 van de 2 campingplekken staan. Het is al snel weer droog en de wind gaat liggen. We ruiken het stinkende water, zo dichtbij staan we. Er is 1 bambi die staat te wachten om te gaan drinken. Uiteindelijk houdt hij voor gezien. Als de leeuwen bij de poel liggen komen alleen vogels drinken en jakhalzen. Na een uur gaat het weer hard waaien. In de verte regent het pijpenstelen en het komt onze kant op. De zonsondergang is niet te zien. De kleintjes ravotten even en duiken boven op het hoofd van mama. Dan gaat alles weer liggen. Ondanks dat de leeuwen op slechts 50m liggen stappen we gewoon uit en rond de auto. Lege camera batterijen moeten vervangen worden. Macaroni moet uit de vriezer. Nieuw biertje. De Amerikanen gaan terug. Wij volgen om 18.45u. We komen in de file. Alle hoenders zijn op weg naar hun bomen op de piper camping. Gerard haalt ze in. Ik tel er 40. Hij parkeert de auto zo dat we een beetje beschutting hebben tegen de wind. De hoenders staan raar te kijken nu ze niet hun gebruikelijke route naar de boom kunnen lopen. Maar met de sterke wind is het toch beter de boom vanaf de rechter zijkant, met wind mee aan te vliegen. 1 voor 1 gaan ze er weer in. We krijgen wat enorme windvlagen met stof. Gaan achter de auto zitten. Zetten de tafel neer tegen de wind en gerard is weer super gelukkig met zijn ijzeren golfplaat die hij als windscherm gebruikt bij de gasbrander. Een van de Amerikanen vraagt zelfs hoe hij eraan komt. We eten snel de laatste macaroni en gaan dan bij de Amerikanen staan. Die hebben 2 daktenten die dienen als luifel. De wind wordt al maar heftiger en we krijgen veel zand in ons gezicht. Gerard heeft onze tent gezekerd met een touw aan het wiel op basis van eerdere ervaring. De Amerikanen staan beide een trap vast te houden zodat de tenten niet dicht klappen. Er vallen een paar grote druppels maar niet veel. Het onweert. Bij windkracht 7 vliegen vogels niet meer. Bij windstoten van 90 km per uur waaien ze de boom uit. Degene die eruit waaien verdwijnen in de duisternis. Het is pikkedonker want er is geen maan. Kampvuur is geen optie met deze wind. Ineens vliegen 10 vogels de boom uit. De Amerikaan schrikt zo dat hij met zijn kop tegen de trap knalt. We kunnen niet achterhalen waardoor de parelhoentjes zo schrokken. Als om 21u de wind iets minder wordt gaan we allemaal naar bed. Ik zit net in de tent als gerard roept “leeuw in het kamp”. maar het blijkt een luipaard, wat ons inziens veel gevaarlijker is. Het gaat achter de parelhoenders aan. De tent maakt veel herrie en voor het eerst is het ook warm dus slapen gaat niet echt lekker. Dan horen we gegrom en maken de laatste parelhoentjes in de boom weer veel lawaai. Het luipaard is terug en we hebben vanuit onze tent perfect zicht. Hij gaat zelfs een tijdje op een termieten heuvel liggen. Het lukt om foto’s te maken want 1 camera gaat altijd mee de tent in. In de verte brult de leeuw weer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten