Piper pan 01, central kalahari game reserve, botswana
We wachten tot het lichter wordt want het luipaard kan nog in de buurt zijn en die wil je in het donker niet tegenkomen. Het is bewolkt maar de zonsopkomst is toch heel mooi. Na de koffie klappen we de tent in en rijden naar de waterhole. Onderweg zien we onze eerste bat eared fox. Raar beestje. Later zien we er 5. Geen leeuwen. Het is druk op de pan. Hertjes, 2 oryx die elkaar achterna rennen, een uitgelaten kudde wildebeesten die weer komt drinken. Hetzelfde ritueel. Allemaal wachten. De leider loopt achter ons langs om te kijken of de kust veilig is en als hij terug loopt gaat de eerste drinken. We zien de african wild cat de weg overlopen en in de bosjes verdwijnen. De jakhalzen liggen te soezen op de pan. Door de bewolking is het niet warm. De Amerikanen komen. Nog meer bambi’s . Dan zien we aan de overkant van de pan 2 bruine hyena’s wegrennen. Ze zijn waarschijnlijk geschrokken van onze geur want we staan allemaal naast de auto. Asociaal eigenlijk. Kan ook alleen in Botswana. Wij rijden weer naar de andere pan maar die is helemaal leeg op 1 bokkie na. We zien een batteleur, een prachtige kleurige roofvogel. Als we weer langs de poel rijden staan daar de Engelsen van plek 02. Ze hebben hun mitsubitsu gekocht in Oeganda en zijn al 13 maanden aan het reizen. Ze gaan voor de 2+ jaar. Zij hebben de leeuwin dus wel gezien op de andere pan. 50m van het bokkie. Wij zeggen de Amerikanen gedag die naar xade gate rijden en gaan de leeuwin zoeken. Ze ligt er inderdaad onder een struikje. Als ze plat gaat rijden wij terug naar de camping voor de afwas en koffie. De bewolking is weg en het wordt nu snel warm. Er komt een dikdik langs en ook de gekleurde vogeltjes en eekhorens komen weer drinken. Ik zet geen grote waterbak meer neer want daar kwamen heel veel bijen op af. Of misschien alleen ’s nachts voor het luipaard.
Ik ga weer schrijven en de chef kok gaat een potje koken in de hele zware gietijzeren pan (discussiepuntje). Die neemt nogal veel ruimte in dus moet echt gebruikt worden. Eerst stuk vlees, kruiden en knoflook. Dan de wortel, ui, aardappel, tomaat en paprika die we in kang gekocht hebben en die het buiten de koelkast wonderbaarlijk beter overleefd als erin. Afblussen met een cabernet sauvignon. Het is 12 u, windstil en bloedheet.
Het potje laten we 2 uur op houtskool sudderen. Dan gaan we douchen onder de emmer-douche met 5 liter water. We laten het eten iets afkoelen (want met deze hitte lukt dat niet erg) en scheppen het in 2 bakken. 1 bak gaat, om tot vanavond warm te blijven, in de doos van de nieuwe bandenpomp waar isolerend piepschuim inzit. Nog z’n item waar de baas zich al een tijdje aan ergert en wat mij dan weer handig leek. Om 16u gaan we weer bij de leeuwin kijken. Ze ligt er nog en brult regelmatig. Er komt geen antwoord. Om ons heen zien we regenbuien maar wij krijgen maar een paar druppels. Wel verschijnt er een dubbele regenboog. We rijden naar de waterhole. Daar staat een zuid Afrikaans stel. Zij willen ons niet op hun camping. We kletsen nog wat over de 5 door mensen vermoorde dessert lions, the vanishing kings. Ze vertellen dat er de laatste 2 jaar 10tallen leeuwen afgeschoten zijn in het noorden van Namibië bij etosha en de skeleton coast en dat de regering hier niets aan doet. Ze komen uit durben en vertellen verder dat in hluweluwe afgelopen jaar honderden neushoorns gestroopt zijn voor de hoorns. Ze hebben er zelf dode, onthoofde beesten gezien. Nee, het gaat niet goed met de natuur. Zelfs in wildparken zijn de dieren niet veilig. Wij halen onze stoelen en parasol op en rijden dan weer naar de leeuwin. Ze is nu heel allert en gaat al brullend aan de wandel nadat ze zich eerst lekker ontlast en sprayt. Ze loopt over de weg en wij rijden er rustig achteraan. Bij de splitsing denken we dat ze naar de waterhole loopt maar ze blijft links over de weg lopen aan de overkant van de pan. Wij rijden naar de poel en staan tot zonsondergang te kletsten met de Engelse van 02 die al 13 maanden onderweg zijn. Zij zijn naar de serengeti en ngorogoro krater geweest in Tanzania en hebben zelf gereden. 700 usd voor 2 dagen selfdrive, maar een tour kostte 2000 usd vertelde ze. Als beide auto’s van 01 en 02 zijn vertrokken en het al aardig donker is gaan wij ook. We rijden richting de pan waar de leeuwin lag. Hier komt voorlopig niemand langs. Er zijn geen leeuwen en over een eventueel luipaard maken wij ons ook niet meer druk. Die hadden we s nachts ook op de camping. 1 voordeel, hier zijn geen olifanten. We parkeren naast de splitsing waar we het meeste overzicht hebben. Hertjes, dus kust veilig. Snel tentje opzetten en alles erin. Dan eten we de stoofpot in de auto, uit 1 bak met 2 vorken. Smaakt heerlijk en is nog goed warm. Ff wachten, omgeving scannen en dan snel de tent in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten