maandag 27 november 2017

Maandag 27 november 2017 Senyati Campsite, kasane, botswana

Maandag 27 november 2017

Senyati Campsite,  kasane, botswana

Geen wekker, uitslapen, blijkt het nog pas 6.15u. Het begint alweer te spetteren. De baboons rennen op strooptocht over de camping. Gele bloemen lusten ze ook en ze trekken de hele struik leeg. Ik weet niet beter als dat baboons voor zonsondergang de boom in vluchten. Nou, hier draaien ze 24uurs diensten.  Ons nieuwe speeltje vinden ze maar niets en ze lopen met een boog om ons heen. Bij ons is ook niets eetbaars te halen, zelfs niet in de vuilnisbak. We zien een zwarte lucht aankomen en klappen gauw de tent dicht en lopen naar het deck. We hebben geen haast want de auto start toch niet. Het is stil op het enorme veld om de poel op 15 kariboes na. Het begint te onweren en te regenen. Dan is nu toch het regenseizoen begonnen. We hadden het veel eerder verwacht.
Handige harry besluit een beproefde methode te proberen.  Hij geeft 2 klappen op de startmotor en deze slaat meteen aan. We willen echter geen risico nemen naast een agressieve olifant staan en oeps, ff wachten, auto doet het niet. Of naast een paar leeuwen uitstappen, hè, kom ff helpen duwen! Zie je het al voor je? We gaan naar de Toyota dealer maar die heeft het type niet en moet ‘m bestellen. Is de startmotor er morgenmiddag. We gaan even langs Mario’s garage om te kijken of hij ons kan helpen. Nou  Wilgenhoek 2.0 Elma heeft lange vlechten en een andere huidskleur, bas trouwens ook. Maar die ligt in overal onder de auto. Enfin, er blijkt in heel botswana geen passende startmotor te zijn. Tenminste niet als we binnen 4 dagen verder willen. Zolang duurt opsturen vanuit zuid Afrika ook, op voorwaarde dat de douane meewerkt. Uiteindelijk krijgen we een startmotor uit een redelijk nieuwe 2017 hilux van Britz. Die ze meteen na de lunchpauze, om 14.15u gaan inbouwen. Wij vermaken ons maar een beetje met internetten en met kletsen met Mario en zijn vrouw monique. Om 15u loopt de motor weer. Het is een pittige rekening van 528 euro. Dat zijn bekant nederlandse prijzen. Maar 4 dagen in kasane wachten, no thanx. Een laatste boodschap en tanken. We willen bij de buren nog een gasflesje vullen maar van Reenen is er even niet. Tia oftewel this is africa. Terug naar senyati. Er komt een front aan dus weer geen zwembad. We eten de rest van het Indische eten. Warme douche. Even naar de Hide. Geen baboons, die hebben vanmiddag de buren beroofd. Wel 1 en later een 2de olifant. Nummer 1 is echt blij nummer 2 te zien. Staartje kwispelt gewoon. Eerst drinken ze nog maar later zijn ze gewoon met het water aan het spelen. Bubbels blazen en gaatjes dichthouden. Het waait en is fris, bijna koud. Zal wel een graad of 23 zijn. Alles onder de 26 graden is voor ons al aan de frisse kant.

Zondag 26 november 2017 Ihaha, chobe, botswana




Zondag 26 november 2017
Ihaha, chobe, botswana

Inmiddels zijn we helemaal lekgestoken en de muggen en de vliegen wachten ons al op als we de tent uitkomen voor een after party. Vol gas gaan we om 6u rijden om de leeuwen te zoeken. Het is bewolkt en 24 graden. De omstandigheden zijn goed. Bokkies, bokkies en nog meer bokkies maar geen leeuwen. De safari auto’s kunnen ze ook niet vinden. De lucht wordt steeds donkerder, tot bijna zwart. Dan barst het los. Het onweer valt nog mee, maar er valt een enorme hoeveelheid regen. De paden veranderen in rivieren, de waterpoelen stromen in no time vol. Geweldig. We rijden langzaam richting uitgang. De weg is steeds moeilijker te herkennen. Het is 1 grote plas geworden. Nadeel is nu dat je niet kunt zien of er ergens een kuil zit. We stoppen om en foto te maken van het water om ons heen en vervolgens wil de auto niet meer starten. Handige harry pakt het grote autohandboek erbij en probeert vanalles. Nop. Sta je dan, midden in een wildpark. Na 5 kwartier bellen we jacques en dan komt er net een safari auto langs. Maar die moet naar het vliegveld en heeft geen tijd. 10 minuten later komt de volgende en die helpt wel. Is toevallig de auto die ons in makgadigadi gezien had. Even de auto stukje duwen en de startmotor komt los en springt aan. Hop richting uitgang. Horen later van de chauffer, die bij ons in de buurt blijft, dat we zo een leeuwin voorbij gereden zijn. Nee, met sightings hadden we dit keer geen mazzel in chobe. Gisteren hebben we dus 13 leeuwen gemist horen we van dezelfde chauffeur.
Om 10.30u zijn we het park dat zo goed als blank staat uit. Moter start weer zonder problemen. We rijden naar kasane om te pinnen en doen boodschappen maar de drankwinkel is dicht en gaat pas maandag om 10u weer open. Hij heeft gisteren op zijn verjaardag zijn laatste biertje opgedronken, dus er moet hoognodig weer nieuwe voorraad komen.
We rijden naar senyati Campsite. 190 pula pp maar dan heeft iedere site een huisje met rieten kap. Onder de overkapping is een droog zitgedeelte, een wasbak, PowerPoint, toillet en douche en iedereen heeft een houtgestookte donky voor warm water. Op het terrein is een waterhole met een deck met bar ernaast. Ook is er een ondergrondse Hide. Als die maar niet volgelopen is met zoveel water. De waterhole lijkt wel een 50m bad. Eerst moet de auto opnieuw ingepakt want de nieuwe boodschappen moeten een plek hebben. We zijn samen naar de pepstore gegaan en hebben een nieuw onderlaken gekocht, geen sierrand dit keer. Kostte ook maar 65pula. Rond een uur of drie gaat de zon schijnen. Dat is mooi want ze hebben ook nog een zwembad voor de menselijke gasten. Maar we gaan eerst terug naar kasane city om te eten. Bij hetzelfde restaurant als vorig jaar. Indisch. Klinkt of wij niet van afwisseling houden, maar in de 2 straten van kasane is nou niet echt veel keus. We komen er nu pas achter dat het restaurant in maun bij het vliegveld hetzelfde is als dit restaurant in kasane. Tjee, een keten. Als we terug willen start de auto weer niet. 2 gasten gevraagd om te helpen duwen. Ze waren toch al aan het bedelen, nu werken ze voor hun geld. Nog niet hard want we hebben 5 man nodig om de auto aan de praat te krijgen. Morgen eerst startmotor regelen. Banden mag van jacques bij 8000km dus daarvoor hebben we nog even. We zijn voor donker thuis maar het zwembad wordt ‘m niet meer. Wel warme douche. De baboons lopen over de camping, kijken of er wat te jatten valt. Ze zijn groot! En een stomme hornbill heeft ons voorruit ook al weer gevonden, snel ruitenwissers omhoog. We gaan naar het deck en tegen mijn verwachting in staan er 4 olifanten. Ik dacht dat ze nu overal water genoeg hadden maar vers water heeft schijnbaar toch hun voorkeur. Ook lopen er 2 hertjes en zien we een gier en een visadelaar. De bunker Hide is wel grappig. De hide is diep ingegraven en je staat dan echt dichtbij op 2m afstand op grondhoogte. Geeft toch weer een ander perspectief. We zijn 3 uur bezig met een paar foto’s uploaden. Ondertussen is het nog best druk bij de poel. De olifanten komen nog steeds langs om het verse water te drinken, 1, nog 1 en dan weer 5 stuks. Bij de grote lamp vliegen wel 1000 enorme nachtvlinders, zeker 7 cm groot. Het is een enorme wolk van 3 bij 3m. Daar komen de baboons weer op af. Die eten ze. Ik ben net de baboons aan het tellen, 14 als nummer 15 van het dak afspringen,  4m naar beneden. Hartstikke leuk schouwspel maar om 21u gaat de bar dicht en internet uit. Schade voor 3 bier en 1 liter water 85 pula. Red je het niet mee in nl en dan is botswana nog relatief duur. Krijg je er olifanten, hertjes, een familie baboons en een oorverdovend lawaai van kikkers en krekels bij. Heerlijk.

Zaterdag 25 november 2016 Muchenje Campsite, botswana

Zaterdag 25 november 2016

Muchenje Campsite, botswana

Er is er een jarig, hoera. De 50 is aangetikt.

Vanacht begon het te waaien en er vielen een paar druppels. Zorgde net voor een beetje verkoeling. De wekker staat op 4.45u. Het is bewolkt. We checken nog gauw even mail (wilde honden in hwange) en WhatsApp en vertrekken dan naar nagoma gate, chobe. Het is maar 7km rijden. We zijn om 6.30 u bij de gate en we zijn de eerste die inchecken. Weer 290 pula voor 2 personen en auto. Sinds gisteren zien we weer baobabs. Ook staan bepaalde bomen vol in bloei met roze bloemetjes. We rijden een klein stukje langs de rivier maar omdat er nog geen beesten zijn pakken we de parallel weg die hoger over de knalgroene heuvel loopt. We zien 1 jonge olifant, bokkies, fish eagles, gekleurde vogels en bij het water een groepje van 10 zebra’s. Dan zijn we al bij Ihaha. Het is 8.15u. Ik wil een plek boeken maar er is helemaal niemand. Na een kwartier komt de wildlife officer en die verwijst ons naar de andere gate bij kasane. Omdat we verder toch geen plannen hebben rijden we rustig die kant op. We beginnen langs de rivier maar er zijn bijna geen dieren behalve bokkies met jong. We vragen iedere safari auto die we zien (en dat zijn er drie) of ze weten waar de leeuwen zitten. Maar we komen net te laat. Ze zijn dieper de struiken ingegaan want de temperatuur is aan het oplopen. We begonnen met 24 graden en bewolking. Nu komt de zon door en zitten we al ruim boven de 30. Dan koffie op een picknick plek. Wil zo’n brutale aap mijn koeltas uit de auto pikken, terwijl ik er naast zit. Gaat dat kreng nog blazen tegen me ook! Een safari auto heeft een leeuwin gevonden. Ze ligt in de zon en dat is vreemd. Ze ziet er prachtig uit. 1 bonk spieren. Maar dan staat ze op en stompeld ze naar de schaduw. Ze heeft een hele verdikking op haar voorpoot en dat ziet er niet goed uit. Even verderop komen we langs een olifanten kadaver. Het 1e dat we zien en ruiken. Dat stinkt behoorlijk. We zien uiteindelijk 2 kadavers maar ruiken er meer. Van de dorst zijn ze in ieder geval niet omgekomen. Er staat genoeg water in de rivier. We kijken hoe een aantal olifanten de berg af komt rennen naar de rivier. Veel minder olifanten als vorig jaar, maar wel meer bootjes. Ook zijn er veel minder safari auto’s en toeristen. Het park lijkt behoorlijk leeg. Maar dan is er toch 1 safari auto die zegt, heb ik jullie niet al in makgadigadi gezien?
We rijden naar het enige kunstmatige waterhole, 7km van de rivier. Hier staan zeker 30 olifanten. Ze willen allemaal het verse water dat opgepompt wordt. De rest van de grote poel is modder. Dan naar de gate om Ihaha Campsite te boeken. Tot gerard’s grote vreugde krijgen we zomaar Campsite 1, die hadden we vorig jaar ook en staat bekend als de mooiste. Alweer zoveel geluk. Kost maar 40usd pppn en ik heb geen extra permit nodig voor morgen. In geval van camping heb je tot de volgende dag 11u de tijd in het park.
We gaan de rivier route rijden, 1 richtingsverkeer vanaf de gate vanwege drukte. Hadden we ook nog nooit gedaan. We zijn de enige auto. We zien hele gelukkige olifanten een modderbad nemen en daarachter loopt een groep van ongeveer 250 waterbuffels. Mooi, die zijn er ook nog. Verder weer heel veel springbokkies met jong. Prachtige gekleude bijen eters en heel veel schildpadden van heel klein tot heel groot. En ze zijn sneller als gerard want voor hij zijn camera heeft zijn ze al weggewandeld. Zal de leeftijd zijn. We zien nog een grote hagedis, wat nijlpaarden, enorme baboons, een aap met blauwe ballen (het lijken wel paaseieren) en een groep van 15 giraffen. Dan zijn we vandaag ook nog 2 jonge geïrriteerde olifanten tegengekomen die ons aan wilde vallen. Om 18.30u zijn we bij de camping en we hebben vandaag 130km gereden met een gemiddelde snelheid van 15km per uur. Geloof dat het park 45km lang is. De plekken 2, 3 en 4 zijn bezet. Hadden we niet verwacht. De baboons van plek 2  hebben blijkbaar een andere boom gevonden. Aan de overkant van de rivier, in Namibië,  wordt een brand aangestoken. En er stond de hele dag al een enorm gebied in de hens. In het park kon je de rook ruiken. Deden ze vorig jaar ook al, de boel plat branden.
Vlak voor we naar bed gaan, horen we dichtbij nog een hyena brullen, maar we zien hem niet.

vrijdag 24 november 2017

22 nov foto’s



21 nov foto’s





20 nov foto’s





18 en 19 nov Foto's




17 nov foto’s





16 nov foto’s





Vrijdag 24 november 2017 TOPPER Paradise, savuti, botswana

Vrijdag 24 november 2017 TOPPER
Paradise, savuti, botswana

9 leeuwen (2 welpjes)
Pelikanen

Als de wekker om 4.45u gaat, staan we meteen op. Het is nog donker maar de lamp van alie is top. 5.34u rijden we naar de kleine waterhole. Sinds een minuut of 15 horen we geen olifanten merk trompetteren en brommen. We verwachten olifanten bij de poel, maar niks. 1 auto, geen beesten, of toch, 3 leeuwinnen zijn aan het drinken. Wat gaaf. Zijn ze toch naar deze gekomen. De andere poel was natuurlijk leeg en de grote bullen zullen wel de hele nacht gebleven zijn. Maar dat weet je niet zeker, dus als we prachtige opnames hebben en de dames naar de bosjes lopen gaan wij toch naar de andere poel 10km verder. Door het diepe zand en de kuilen duurt dat lang! De grote olifanten staan er nog steeds en de giraffen en kudde zebra’s wachten tevergeefs op hun beurt. Een nieuwe familie olifant komt uit de bosjes aanrennen. Hier komen geen leeuwen meer of wilde honden.
Dan maar weer terug naar de kleine poel want die ligt toch in de richting die we opmeten. We zien de Marsh,   een grote open vlakte. Er loopt een kudde zebra’s en een stel struisvogels. Een groot deel van de marsh is verbrand en hier zal binnenkort gras gaan groeien.  Naast onze weg is ook alles verbrand geweest en het verse jonge gras is wel heel groen op de zwarte ondergrond. En de 2 vlekken die er lopen vallen ook lekker op. Een leeuw en een leeuwin! Ze gaan liggen, dus hup op het dak om betere foto’s te maken over de bosjes heen. Het stel blijft niet lang liggen. Na 5 minuten lopen ze richting open veld, weg van ons. Wij gaan rijden want we zien een weg aan de andere kant en dieren lopen nu eenmaal graag over de weg. Na 500m komen we bij de afslag en nog geen 100m verder moeten we weer remmen want er ligt een jonge mannetjes leeuw op de weg. Hij is aan het brullen. Dan zullen de leeuw en de leeuwin ook wel deze kant opkomen. Maar eerst arriveert een safari auto. Hij wijst ons op de 2 hele kleine welpjes en mamma die aan komen wandelen. Hij geeft het door via de radio en in no time staan er 6 safari auto’s en ze rijden overal doorheen. Op de weg blijven geldt dus ook hier niet voor hun. Het jonge vrouwtje en jonge mannetje willen achter een paar zebra’s aan maar dat lukt uiteindelijk niet. Het duurt lang maar de zebra’s merken hun aanwezigheid toch. Het leeuwenpaar is inmiddels ook gearriveerd en ligt bij een bosje. Overal rijden safari auto’s maar niet op de weg. Wat een chaos. Dan gaan ze er 1 voor 1 vandoor en we horen dat ze nog meer leeuwen gevonden hebben. Moeten die van vanochtend zijn. Wij moeten eerst de voorband die langzaam leegloopt oppompen. Moet iedere dag. Gaan dan nog even een foto nemen van het prachtige mannetje nu er geen  3 safari auto’s voorstaan en rijden dan weer naar de kleine poel. Daar ligt nu 1 nijlpaard in en er komt 1 olifant aan. Na 5 minuten komt een hele familie olifanten aanrennen. Ja, ze rennen echt, uitgelaten en blij als ze bij water in de buurt komen. Wij gaan om 9.30u de 28km rijden naar de ghoha gate. Een hele lange, vrij rechte weg met zand, heuvels, lege water pannen,  groene bomen en geen enkel beest. De zon komt door de bewolking heen en de temparratuur begint op te lopen. We zijn om 10.30u bij de gate. Dan 7km linksaf en vervolgens rechtsaf. De struiken langs de weg staan in bloei en je ruikt ze ook. Het heeft dan ook een paar dagen eerder geregend. Na een km of 40 geeft tracks4afrika aan dat we naar linkse moeten, terwijl wij zelf dachten ook op de brede weg te kunnen blijven. Maar vooruit, wij links. Veel smallere en slechtere weg maar we zien wel giraffe, een grote kudde zebra’s en de grote hornbill vogels. Toch weer even een stukje gamedriven. We komen langs een nieuwe Lodge en dan zitten we weer op de zelfde brede zandweg. Maar hij is goed te doen. Af en toe een kuil waar we iets te hard ingaan waardoor het zand over de motorkap klapt. Dan asfalt. Op een gegeven moment rijden we langs de rivier en zien we allemaal pelikanen. Honderden. Ik loop naar de rivier om foto’s te maken, dat kan want we zitten nu tussen 2 parken namelijk savuti en chobe. In muchenje is het pompstation open sinds 21 oktober j.l. en tanken we 100 liter. Dus hebben we 919km gereden met 120 liter. Geniaal dat er nu een pomp is want dat was wel een dingetje. Tanken kon alleen in maun en kasane. Dat betekende dat je goed moest uitrekenen hoeveel diesel je nodig had voor moremi, savuti en chobe. Vorig jaar hadden ik 4 extra tanks met in totaal 90liter, nu 3 met 60 liter. We hadden het nu makkelijk gered maar waren ook korter. De volgende camping ligt naast het pompstation en ze hebben nog plek. 150 pula pp. Geen rivierzicht meer beschikbaar maar daar zie je alleen koeien. De plekken zijn klein en heel dicht op elkaar maar het zwembad is helemaal een kleine druppel. Hebben we toch geen tijd voor. Eerst wassen, dan douchen, backuppen en batterijen en accu’s laden.

Donderdag 23 november 2017 TOP Kwai North gate, moremi

Donderdag 23 november 2017 TOP
Kwai North gate, moremi, botswana

Waterbuffels
Olifanten
Luipaard

Vanacht vooral last gehad van muggen. Verder hebben we hyena’s gehoord en honden van het dorp. Om 6u gaan we een grote ronde rijden, maar zien heel weinig beesten. Wel zien we in het verbrandde bos een boom die net is omgevallen en waarvan de stomp nog rookt. We rijden een stuk dezelfde route als gisteravond maar de leeuwin is er niet en het leeuwenpaar is ook aan de wandel en zien we niet meer. Na 2,5u zijn we terug op de camping voor koffie. Om 9u rijden we naar savuti.  De weg is beter dan vorig jaar, vlakker. We stoppen voor een zebra die op de weg ligt te rollen en iets verder voor een grote familie banded mongoose die overrent. 5 meter verder zien we 5 giraffen en een olifant. De weg naar het park is veel groener. De mopane bomen staan nu vol in blad. Bij de gate moet ik 290 pula park fee betalen. We rijden 10km verder zonder een beest te zien. Dan zien we ineens een zwerm witte vogels. Het lijken wel reigers, maar hier is helemaal geen water! We zoeken naar de struiken waarop de vogels zijn geland en ineens staan we middenin een enorme kudde waterbuffels. Ze staan links en rechts van de weg, helemaal verscholen in de bosjes, zo ver je kunt kijken. Het moeten er honderden zijn. Als we 20km marsh gereden hebben steken we over naar de ridge op advies van de parkwacht. Zand, heel diep zand, 4x4 low gear diep zand, door velden lang geel gras afgewisseld met totaal kale bomen en dan weer groene mopane bomen. We zien maar 1 olifant, een dikdik en vlakbij de camping enkele hertjes. We gaan ons eerst melden en de campsite bekijken. Niets veranderd op paradise behalve dat de waterkraan gerepareerd is en het nu wel doet. Skl is goed bezig. We gaan meteen naar de kleine waterpoel vlak bij de camping voor een heel laat ontbijt. Daar wacht ons een aangename verrassing. Het is nu een lekkere grote poel met veel water. Dat is fijn om te zien. Genoeg plek voor 2 hippos en een badderende olifant. De rest van de olifanten heeft nog ruimte zat om te drinken. We kijken 30 minuten en gaan dan op aanraden van de leuke italianen (waren 4 dagen in savuti) naar de grote waterhole 10km verder. Onderweg zien we een prachtig luipaard. Loopt ons over de weg tegemoet maar verdwijnt in de bosjes. Als we dichter bij de andere poel in de buurt komen zien we steeds meer olifanten. Groepen van 10+ Maar we moeten nog 1,5km rijden. Dan zien we meer olifanten bij elkaar dan we ooit gezien hebben. Honderden, bij iets wat de grote poel moet zijn, bij een kleine modderpoel, groepen die uit de bosjes aan komen lopen en groepen die weggaan. Olifanten zo ver als je kunt kijken. Elephant Sands is er niets bij maar als we het water zoeken is hier de overeenkomst. Er staat geen water in de poel. Het stroomt uit enkele gaten. That’s it. Dat is nooit genoeg voor die honderden olifanten die ongeveer 150l per stuk nodig hebben. Het is dus weer duwen en blazen, recht van de sterkste. In elke kudde zijn zeker 2 kleintjes. We staan uren te kijken maar er blijven nieuwe families arriveren. Er heerst strikte rangorde en voordringers worden afgestraft. De meeste mogen blij zijn dat ze een druppel water krijgen. Sommige staan uren te wachten en worden niet in de buurt gelaten. Sowieso wordt geen enkel beest in de buurt getolereerd. De zebra’s worden weggejaagd en ook de kleine jakhals. De giraffen wagen het er niet eens op. Gelukkig is het al de hele dag bewolkt en slechts 36 graden, anders was het helemaal een drama.
We besluiten naar de andere poel te rijden want hier komen u toch geen andere beesten. We rijden dezelfde weg terug en vlak bij de plek waar het luipaard ons tegemoet liep staan nu prachtige, verse leeuwenpoten op het bandenspoor. We volgen ze totdat er banden afdrukken van een safari auto overheen gaan. Die is ze dus tegen het lijf gereden, heeft zijn auto omgegooid en is de leeuwen met kleintjes gevolgd totdat ze in de bosjes zijn verdwenen. Wij vinden nog de safari auto nog de leeuwen. Alle auto’s staan nu bij de kleine poel. 1 groep olifanten is al aan het drinken. Een 2de groep heeft een pad stelling met 3 waterbuffels en een 3de groep van 12 met 2 hele kleintjes komt aangerend. Wij schatten dat het maar 2 uur lopen is voor de olifanten van de ene naar de andere poel. En verder is er in heel savuti geen water. Dus iedereen die niet genoeg gedronken heeft, zal vanavond en vanacht zijn geluk bij de kleine poel gaan proberen. Om 18.30u rijden we naar paradijs en zetten in rap tempo de tent op en het vuur gaat aan. De gasfles is bijna leeg dus de reserve tank moet van het roofrack want geen gamedrive zonder koffie morgenochtend. We hebben 2 huismuizen en bezorgen ze een topavond. In de verte horen we de olifanten ruzie maken bij de kleine waterpoel. Dat betekend dat er nog meer families aangekomen zijn. We gaan 20.30u naar bed om morgen vroeg leeuwen te gaan zoeken.

Woensdag 22 november 2017 TOP Kwai/North gate, moremi, botswana

Woensdag 22 november 2017 TOP
Kwai/North gate, moremi, botswana

4 leeuwen
Hippos
Domme toeristen

Het heeft vanacht geregend. Om 4.45u is het nog pikdonker en we moeten wachten met opstaan. We zijn als 1e weg en besluiten naar de plek te rijden waar we de leeuwen gisteravond gezien hebben. Met 45 minuten zijn we er. Het duurt zo lang omdat de weg  vol met kuilen en gaten zit en de gemiddelde snelheid bedraagt 10 km per uur. Verdomd, ze liggen er nog. Eerst rijden we tegen de teddybeer aan die nog steeds languit ligt en verderop zijn het mannetje en vrouwtje nog steeds aan het paren. Ze lijkt er vandaag iets minder zin in te hebben. We blijven staan en de Italianen arriveren ook. Ze hebben de Duitser meegenomen. Hij is al 2 weken onderweg en heeft nog geen leeuw gezien, zelfs niet in etosha! Lag ook nog wel op zijn nest toen wij het camp uitreden. De 2 leeuwen lopen vlak langs zijn auto, en ja hoor, hij doet zijn ramen dicht. Dat stadium zijn wij inmiddels gepasseerd. We gaan een rondje rijden maar vinden verder helemaal niets. Terug naar de camping voor koffie, vertellen de skl jongens dat er een nijlpaard bij ons in de bosjes staat. De rare buren gaan met hun mobieltje de bosjes in om foto’s te maken. Die sporen echt niet. Er worden jaarlijks meer mensen gedood door nijlpaarden dan door leeuwen. We wachten rustig en zien de hippo naar de rivier lopen. We komen de leuke italianen weer tegen. Hij heeft een enorme lens van 8000 euro. Ben benieuwd naar zijn foto’s. We gaan een stuk de andere kant oprijden langs de rivier kwai richting DOMBO Hippo Pools. Hetzelfde stuk als gisteren waar we vorig jaar de 2 leeuwinnen vonden. Bij de watercrossing draaien we om. Geen leeuwen, luipaarden of hyena’s. Wel een nijlpaard met een bek vol met gras naast de auto, 2 waterbuffels in het water met allemaal vogeltjes op hun rug, een familie giraffe, hordes springbokkies met jong, red lechwe, waterbuck, enkele olifanten, zebra’s en gnoes met het 1e jonge gnoetje dat we zien. Op de heenweg komen we op de kwai plains langs een klein hertenkadaver. Een jakhals is vers vlees aan het vreten maar loopt weg. We staan nog een tijd te wachten maar er gebeurd niets. De 2de jakhals druipt af. Als we terugkomen is het kadaver zo goed als kaal. 2 gieren zijn de laatste restjes vlees aan het lostrekken. 2 zitten erbij en kijken erna. Lunch op het camping om 14.30u.
We hebben hier een mieren plaag. Ze lopen in no time  overal. Over je benen, handen en gezicht. Gelukkig zijn ze maar heel klein en niet de 3 centimeter grote exemplaren die we ook al tegengekomen zijn. Af en toe komt er een velvet aapje langs om te kijken of er nog wat te scoren val, maar de skl jongens hebben de prullenbak leeg gehaald. Eekhoorntjes zijn een constante factor. Zo even douchen want er is water. De zon heeft zojuist even geschenen en dat is net genoeg voor de solarpomp om voor water te zorgen. De hele ochtend was het bewolkt en was er ook geen water.

Te vroeg gejuicht. Zon alweer weg, geen water, niet douchen. Ja met dettol doekjes. Om 16u stappen we weer in de auto. Rustig rijden we richting leeuwen. Op de oever van de rivier liggen 2 enorme krokodillen. Veel nijlpaarden in en een enkele uit het water. Mooie, grote en kleine vogels. Op de vlakte kijken we nog even naar alle herten, zebra’s en olifanten. Het is gezellig druk. Het leeuwenpaar ligt nog steeds richting belmond lodge en hij doet nog steeds verwoede pogingen erop te duiken. Het andere mannetje is verdwenen. De Duitser staat er ook weer met onze nieuwe buren. Wij gaan verder het pad af en moeten door dichte bossen slalommen. Vervolgens komen we bij een pan met hertjes, zebra’s en olifanten. We rijden nog een stuk langs de rivier tot we langs een hele dure Lodge, die aan de overkant ligt, komen. Op 1 olifant en wat vogels na hebben we geen dieren gezien bij de rivier. We moeten weer een stuk slalommen door nog dichter begroeid bos en vragen ons net af waar we aan begonnen zijn als het weer open wordt en heel groen. Een tijdje geleden moet hier brand geweest zijn. We horen de springbokken snuiven en ja hoor daar ligt een leeuwin. We hadden al gehoord dat 1 ‘m gesmeerd was. Nou we hebben ze gevonden. De rest van de weg is top, hard zand door open, groen landschap vol met beesten, zebra’s, springbokkies met heel veel jong, olifanten. Nog even een stuk slalommen door dicht bos, liggen de leeuw en de leeuwin weer voor ons op de weg. Hebben we toch een rondje gereden. En ze doen weer een nummertje. De Duitser en de nieuwe buren zien we in de verte rijden.
We gaan via een betere weg met minder kuilen terug naar de camping. Zitten we een dik uur later aan de Mexicaanse tortillas komt de Duitser met zijn zaklantaarn langswandelen, vragen waar plek 3 is. Wat? Gek! Je mag absoluut niet in het donker lopen hier. Je mag s avonds nog niet naar de wc lopen, je moet hiervoor de auto pakken. Hier lopen hyena’s en ook nijlpaarden. Vorig jaar hadden wij om 20.15u 2 leeuwinnen op site 1!  Hij loopt toch maar terug naar site 6 om zijn auto te halen! Wat een giller.  Hij doet zijn raampje dicht als er een leeuw langs loopt maar gaat wel in het donker alleen aan de wandel. Even voor de duidelijkheid, de camping plekken liggen ver uit elkaar en daartussen zit bos. Hier zijn geen hekken  om je te beschermen tegen de wilde beesten. Kan alleen in Botswana.

Dinsdag 21 november 2017 TOPPER Xakanaxa 03, moremi, botswana

Dinsdag 21 november 2017 TOPPER
Xakanaxa 03, moremi, botswana

Wild dogs
3 leeuwen (1 parend paar)

Wekker vergeten mee de tent in te nemen, maar het was dan ook ineens een beetje chaotisch gisteren avond. Ik zag 2 paar ogen oplichten in de zaklamp en dacht dat het de hyena’s waren. Vorig jaar waren er hier namelijk ook 2. Blijken het 2 nijlpaarden te zijn. Nou die vind ik ook eng. Dus hop de tent in. De hyena is overigens wel ’s nachts langs geweest. Zijn sporen lopen rechtstreeks naar het kraantje onder de auto.
We worden wakker als het licht is en doen het rustig aan. Om 6.30u gaan wij als laatste rijden. Bij de waterpool is het stil. Wel zien we 7 ooievaars in een boom. We besluiten op het allerlaatste moment om toch nog even naar Paradijs Pools te rijden waar op 16 november een luipaard met 2 welpen gezien is. De 1e 50 meter zien we enkele zebra’s. We rijden de 2 haakse bocht om en ineens rennen heel veel wilde honden ons tegemoed op de weg. Daarachter staan 3 safari auto’s en 5 witte auto’s van toeristen. Dus hier was iedereen. We gooien de auto om en rijden achter de grote roedel wilde honden aan. Rond de 18+ stuks, want tellen gaat moeilijk. Ze gaan naar de landingsbaan, spelen. Rennen achter elkaar aan, door het water. Wat een lol. 30 minuten lang. Dan worden ze wat rustiger en hebben ze ook meer oog voor de olifant die eraan komt. Het is inmiddels ook warmer geworden. Ze gaan de bossen in.
Wij gaan naar hippo Pools, zoveel mogelijk binnendoor. Behalve Nederlanders en hippos is het rustig. 1 olifant ver weg aan de overkant itt de vele olifanten vorig jaar. Ook op weg naar de Pools geen enkele. Maar er is nu ook veel meer water overal. Een stuk of 25 pelikanen vliegen over. We blijven een tijdje zitten op de nieuwe picknickbank naast de Hide out. Ze hebben toch geïnvesteerd want de wc is gemaakt en in het park staan nu ook bewegwijzeringsbordjes. Ook de wegen lijken veel beter.
We gaan helemaal binnendoor langs de rivier naar North gate. De weg loopt door hoog gras en riet, vlak langs de rivier. De waterlelies groeien naast het pad. We zien een bavianen familie. 2x moeten we door het water, maar het is niet diep. Het landschap is totaal anders dan vorig jaar. Velden hoog, roodachtig riet afgewisseld met gras waar hertjes lekker grazen. Veel bomen lijken wel herfstkleuren te hebben. We zien een familie olifant (10+ individuen) die lekker gaat badderen in de rivier. Er zit veel meer water in de rivier en hij stroomt ook echt. Voor het eerst zien we een groep nijlpaarden op de kant, grazen. En het is toch warm en zonnig. In de auto is het 40 graden en de wind voelt als een warme föhn. Daarnaast staat een groep waterbucks. Verderop weer een paar kraanvogels, een gier en 2 vis eagles en uiteraard zebra’s en giraffen.
Als we bij de camping komen gaan we een kaas tomaat toastie maken en voor 4 dagen koken. Gehakt en heel veel groente dat we in zakjes invriezen zodat er later alleen nog saus bij hoeft en macaronie. Ook moet alles gebackup worden want we hebben weer heel veel  foto’s en filmpjes. Het betrekt steeds meer en af en toe valt er een drup regen. Maar wij hebben nog niet veel gehad. Onderweg zagen we aan het zand ook al dat het hier gisteren geregend moest hebben. Een velvet monkey komt langs struinen en gaat onder een boom het oude brood oppeuzelen. De test van zijn familie komt ook en graaien alles dat eetbaar is uit de prullenbak. Er zit wel een deksel op maar de kleine handjes gaan gewoon door het gaas.
We nemen nog even een douche van heel vet water en gaan dan om 16u weer een rondje rijden. Eerst komen we door een verbrand stuk. Jje ruikt de rook nog. Gauw richting rivier. Heel veel hertjes, rode lechwe met ook een enkel jong. We kletsen met een Italiaans stel en een Duitser. We rijden dwars over de pan en er dan omheen richting kwai Lodge. Hier waren vanochtend leeuwen gespot. Wij dachten dat ons geluk vandaag al op was. Moeten we toch weer vol in de remmen omdat er een leeuw en een leeuwin voor ons op de weg liggen. Net na een bocht, 2m van de auto. Hij staat op en duikt bovenop het vrouwtje. Doet hij wel 3x in 15 minuten. Het paren wordt iedere keer afgesloten met een grom en een klauw. Soms gaat het vrouwtje op d’r rug liggen met haar poten omhoog. De Italianen komen vanaf de tegenovergestelde richting aanrijden en gebaren dat er verderop nog een leeuw ligt. Maar wij kunnen niet weg want de leeuwen staan nu op 50cm van de auto. We kunnen de foto toestellen niet eens meer gebruiken. Dan maar telefoon en tablet. Ineens staan er 3 volle met chinezen afgeladen safari auto’s naast ons. Ze maken allemaal foto’s met hun telefoon. Er komt nog een 4de safari auto bij. En wat doet de leeuw na zijn 3de wip, just, ff lekker een potje poepen. Naast onze auto. En stinken dat kreng! We gaan maar even bij de andere leeuw kijken, maar die snurkt. Terug naar het stel. Actie tussen het soezen door. Nu heeft mevrouw er even genoeg van en dat laat ze duidelijk merken. Wij blijven nog even, rijden dan naar de andere leeuw die eruit ziet als een enorme teddybeer nu hij op zijn rug licht met zijn poten in de lucht.
De hemel is helemaal betrokken en wij rijden terug zodat we voor het donker de tent op k7nnen zetten en een vuurtje kunnen maken. North gate staat bekend om zijn hyena’s .Dan willen we macaroni koken maar die kunnen we nergens vinden. Oeps, misschien hebben we die al allemaal op met de saus die we in cederbergen gemaakt hadden. Het wordt rijst die gerard uit de losse pols perfect droog weet te koken. We hebben net het eten op, zien we weer 2 auto’s in het donker over de camping rijden. 20.20u het is net of ik dit eerder meegemaakt heb. Dan gaat het regenen.

Maandag 20 november 2017 South gate, moremi, botswana 

Maandag 20 november 2017 South gate, moremi, botswana 
Vanacht hebben we visite gehad. Wij denken hyena maar moeten de beelden van de nachtcamera afwachten. In ieder geval wilde het met de fles vuil water aan de haal gaan. De tanden hebben gaten gemaakt in de dop. Het is zo warm dat we meteen onze korte broeken aankunnen. Wat een verschil met 2 dagen geleden. We zitten om 5.59u in de auto en gaan naar de Xini lagoon. We zijn nog geen 200m op weg of we zien meneer en mevrouw giraffe weer. Bij het 1e poeltje van de Xini lagoon rennen 3 hyena’s om een stel giraffen heen. Maar als wij aankomen verdwijnen de hyena’s in de bosjes. We rijden alle poelen en stukken rivier af maar geen predators. Wel heel veel hertjes, een voetbalveld vol. De waterbuffels staan er ook. Tel er nu al gauw 30. We parkeren in de schaduw van een boom en kijken naar vechtende nijlpaarden, zonnebaddende krokodillen en drinken versgezette koffie. Staat er ineens weer een kudde olifanten achter ons die erlangs wil. We zien maar 1 safari auto en die rijdt door. We rijden de pooltjes een paar keer af en besluiten om 10u naar xakanaxa te rijden via de binnendoor weg. Dat wordt weer een lange afwisselende rit over groene weiden, langs poelen en stukken rivier vol waterlelies en dichte bossen. Onderweg zien we giraffen, olifanten, heel veel hertjes, zwijntjes, hippos en de 1e struisvogel. Een paar keer moeten we terug rijden omdat we op een watercrossing stuiten. Uiteindelijk komen we op de hoofdweg naar xakanaxa

Zondag 19 november 2017 TOPPER South gate, moremi, botswana

Zondag 19 november 2017 TOPPER
South gate, moremi, botswana

3 spotted hyena’s
Wilde honden
Luipaard
Heel veel giraffen, ook de kleinste die we ook gezien hebben
Kuddes olifanten met jong
Vogels
Waterbuffels

Rond 5u horen we een paar harde brullen. Hyena? Het is niet koud maar het lijkt niet licht te willen worden. We zijn dan ook laat en gaan pas om 6u rijden. De andere campinggasten slapen uit. We zijn net 3 km onderweg, zit er een hyena rechts naast de weg te poepen. Arme kind moet afknijpen als we op 1m afstand tot stilstand komen. Schattig koppie dit exemplaar voor een hyena. Maar deze schijt geen bloemetjes. We slaan af naar Black Pools en zien na 500m een wilde hond op de weg met collar. Hoera. De rest van de luidruchtige familie is er ook maar de zon staat fout voor goede foto’s. Aanvankelijk lijken ze te gaan liggen maar ze hebben te veel energie en een paar gaan achter elkaar aan rondjes rennen om een boom. 1 voor 1 gaan ze de bossen in. De leider met collar die als enige rechts van de weg lag, op zeker 500m afstand, volgt als laatste. Ik ga op het dak zitten om ze beter te kunnen zien. Een aantal honden jaagt een hyena weg! Alle verdwijnen in een grote stofwolk. Vervolgens komt de hele roedel weer samen in het bos waar ze rondjes rennen. Dan wordt het stil en zijn de wilde honden verdwenen. Ik zeg net dat ik best lekker zit bovenop als ik vanaf de rechterkant op 20m een luipaard op de auto af zie lopen. Ik als de sodemieter door het raam de auto in. Het luipaard loopt vlak achter de auto langs en gaat snuffelen op de plekken waar de wilde honden gelegen hebben. Dan verschijnt er een jakhals op het toneel die heel irritant tegen het luipaard gaat keffen. Het luipaard springt in een dode boom maar denkt dan ‘fuck you’ en gaat vol gas achter de jakhals aan. De giraffe staat erbij en kijkt erna, ’s ochtends vroeg om kwart voor 7. Het luipaard blijft grommend rondjes lopen met een blaffende jakhals achter zich aan. We zien ze na een tijdje niet meer maar horen de jakhals nog steeds. Vanuit de bossen rent een hyena ons te gemoed met een poot van een springbok in zijn bek. In de verte zien we nog een hyena. Wat een ochtend. We rijden een stukje terug om te kijken of we de roedel vinden kunnen. Maar er loopt helemaal geen weg in het gebied. Dan toch maar door naar Black Pools. We stoppen weer op de plek en nu komt ook de 2de hyena uit de bossen op de auto afrennen.
Bij black pools staan hertjes, liggen 2 krokodillen op de oever en nijlpaarden in het water. We rijden naar de picknickplaats maar hier is de druppel water nog kleiner geworden en zijn  geen dieren. Terug naar de grote poel voor yoghurt en de malariapil. Nu is er een groep olifanten.
We rijden door naar Xini lagoon. Moeten weer een paar keer stoppen omdat er een olifant op de weg staat. We zien de momogelo hippo poel maar moeten helemaal omrijden omdat de watercrossing veel te groot is. Overal staan hertjes en zebra’s onder de bomen. Bij de poel staan verder geen beesten maar erboven vliegt een enorme zwem vogels. Het lijken wel pelikanen. We rijden verder richting Xini lagoon en komen van het ene poeltje langs het volgende. Overal heel veel leven, heel veel giraffen ook jonkies, kuddes olifanten met kleintjes, heel veel zebra’s en allerlei soorten hertjes; kudu’s, waterbuck,  tsessebe, red lechwe impala en bokkies. Alle springbokken lijken jongen te hebben. Alleen de olifanten met kleintjes zijn schuw. We rijden een heel stuk vol verbazing over de hoeveelheid water en leven. Dan zien we een heel klein plasje met heel veel vogels. Het zijn inderdaad pelikanen, maar ook ooievaars en kariboes. We lunchen een ontdooide chickenpie onder een boom en rijden dan dezelfde route langs de Xini lagoon terug om nog meer kuddes olifanten te zien. 1 relexte groep is nu gras aan het eten en we kunnen er recht naast staan. Het gras trekken ze met de slurf los en schudden het dan een paar keer zodat het zandvrij de bek in gaat. Het jongste exemplaar mist de sleurfcontolle en staat het gras alleen te aaien zonder een spriet los te trekken. Bij een ander poeltje zien we voor het eerst deze reis waterbuffels. Lions love them.
We vroegen ons nog af of wij over dit gebied gevlogen hebben, maar in de loop van de dag zien we verschillende vliegtuigjes overkomen, dus denken van wel.
We gaan in de schaduw van een boom staan. Ik ga schrijven en gerard neemt een kop koffie en gaat foto’s kijken. We horen de fish Eagle weer krijsen. Voor ons is een kudde olifanten aan het badderen en in de poel achteloos horen de de nijlpaarden hinniken.
Op de terugweg nog meer olifanten en ook weer hele kleintjes. De groepen staan gewoon op elkaar te wachten. Als 1 groep klaar is met drinken en badderen lopen ze het bos in en gaat de volgende groep. Wij rijden maar weer een keer achteruit. Te veel dikbillen op de weg.
We rijden automatisch terug naar plek 2. Een velvet monkey zit al te wachten om wat eetbaars te roven. Als ik de groente voor de salade ga snijden hobbelt hij achter me aan. Gerard gaat mee want voor mannen zijn ze bang. De aap probeert het niet eens meer en druipt af.
Op de camping staat nu nog maar 1 auto van een Nederlands stel die vandaag geen olifanten en nijlpaarden gezien hebben. We kunnen kiezen waar we gaan staan. Ik wil graag een andere plek, ver weg van de generator, de bouwlamp en de schreeuwende kinderen. Gerard kiest plek 8, helemaal in het bos. Dat is pas wild camping.

Donderdag 16 november 2017 TOPPER Khumaga camping, makgadigadi national park, botswana

Donderdag 16 november 2017 TOPPER
Khumaga camping, makgadigadi national park, botswana

Leeuwen
Rondvlucht

Wekker 4.45u. Vannacht heeft het heel erg gewaaid en moesten we de flappen dicht doen. Maar het heeft niet geregend. Het is nog donker en heel koud, graad of 10. We doen gauw een extra trui aan. De aapjes zitten gearmd in de boom. We horen de fish eagle weer krijsen en de springbokkies lopen op de camping. Om 5.31u gaan wij als 1e rijden. Langs de rivier zijn nog geen dieren op pad. We willen een stukje filmen maar als we bijna bij het uitkijkpunt zijn, moeten we vol in de remmen voor een leeuwin. Ze schrikt en loopt weg met 2 grote jong achter haar aan. We gaan ze zoeken maar kunnen ze niet meer vinden totdat de Duitsers van de camping zeggen dat ze aan de rivier zit. Bij de rivier zit een jonge leeuw iets te eten. Hij loopt weg naar een plekje in de schaduw maar wordt getrickert door een paar kudu’s waar hij brullend achteraan gaat. Er komt een 2de leeuw bij. De jacht heeft niet veel om ’t lijf en al spelend verdwijnen ze uit het zicht. Maar daar zijn de volgende 2 alweer. Als ze na een tijdje weer de bosjes I kruipen houden wij het voor gezien. We rijden nog een keer de rivier op en neer en moeten weer plaatsmaken voor een stel olifanten. Om 9u gaan we de spullen ophalen bij de camping en om 10u steken we met het pontje de rivier weer over. Maun is niet ver rijden maar we willen op tijd bij air shakawee zijn om ons te melden voor de rondvlucht boven de delta. Het 1e stuk weg gaat vlot op wat remmen voor overstekend vee na dan. Als we de weg nata – maun opdraaien zakt de snelheid terug vanwege enorme potholes. Sommige zijn wel 2,5m in doorsnee en 30 cm diep. We krijgen nog een checkpoint maar mogen na een babbeltje doorrijden. 12.30u zijn we in maun en horen we dat de rondvlucht doorgaat. We gaan eten bij de Indiër en kunnen een beetje internetten want de verbinding is niet snel. We rijden naar het kantoor van skl en boeken een nachtje savuti. We krijgen Paradise toegewezen, de mooie plek die we vorig jaar ook hadden. We wilden eigenlijk gewoon naar savuti rijden en kijken of er plek zou zijn, maar we hebben al zoveel mensen ontmoet die misgrepen. Dan om 3u terug naar het vliegveld. Betalen, door de controlle, 5 minuten wachten en we worden al met een taxi naar een heel klein vliegtuigje gebracht. We hebben 2 aardige piloten. De 3de passagier is een Australische die vrijwilligerswerk gedaan heeft bij de dierenkliniek. Ze gaat morgen weer naar huis en is moremi niet in geweest.  We hebben een vlucht van een uur, 150m boven de grond. Het is een bumpy ride maar het uitzicht over de delta is fantastisch en we zien heel veel dieren. Olifanten, zebra’s, herten, giraffen, vogels en zelfs 2 neushoorns. Ook zien we een enorme kudde buffels. We vliegen een stukje over chiefs island. We komen ook over de ingang van de delta waar we vorig jaar met de boottocht langs kwamen. Mijn maag stuitert nog na als we al geland zijn. We rijden meteen naar audi camp, 10km verder. Het is al te laat voor het zwembad. We gaan naar onze plek en kletsen gezellig met Steve en simone 2.0. We eten de rest van het Indische het eten en gaan bijtijds naar bed.

Vrijdag 17 november 2017 TOP Audi camp, maun, botswana

Vrijdag 17 november 2017  TOP
Audi camp, maun, botswana

Luipaard met jong en prooi

Latertje vandaag. 5.15u, maar het is dan ook weer koud en de ijsmuts en dubbele truien worden gebruikt. Geen uiltje in de boom zoals vorig jaar. Nog even genieten van een warme, semi buiten douche en dan boodschappen doen en door. Mijn planning is 9u gaan rijden naar de volgende camping en dat hadden we ook gehaald ware het niet dat de drankwinkel pas om 10u open gaat. En zonder bier gaat hij niet. Dus uiteindelijk vertrekken we pas om 12u vanuit maun met boodschappen van de super choppies en spar, spanbanden van rylies, biefstuk van de beefboys, 24 halve liters bier van de liquorama en een nieuw onderlaken voor 4 euro, want voor een laundry service was geen tijd. Heb ik ook nog gepint en een brief geschreven voor waternet. Maar die moest via mail naar els zodat zij deze kan versturen. En daarvoor moesten we weer naar de Indiër bij het vliegveld want die heeft internet dus uiteindelijk hebben we om 11u ook maar Indisch besteld, de helft opgegeten en de rest mee voor vanavond.
Om 12 u gaan we rijden naar magotho Campsite van de community trust. Hebben we gisteravond besloten. Dit gebied grenst aan de noordzijde aan moremi en wij vonden het vorig jaar prachtig. Hier hadden we ook het akkefietje met de 2 leeuwen en de boze olifant. We stonden om 7.40u al bij het kantoor van de trust in maun maar ze waren er niet. De receptioniste heeft gebeld en we konden gewoon gaan en een vrije plek uitzoeken.
Het 1e stuk Maun uit is nog asfalt, maar daarna wordt het een brede weg van wit zand. Lucht uit de banden maar de weg is beter als vorig jaar. Bij het veterinay fence staat niemand dus vlammen wij door. De baas heeft er goed de vaart in. We komen zelfs een met 4 wieltjes van de grond. Hobbeltje was net iets groter. We zien een giraffe, zebra’s, hartebeesten, rijden door een kleine watercrossings en langs pooltjes met vogels. Dan ligt er ineens een poel op de weg. Tja, en nu. Gerard trekt zijn broek uit en gaat het water in. Maar het wordt te diep naar zijn zin en de ondergrond is te zacht. We rijden een stukje terug en komen bij een fantastische omleiding langs een poel met hippos en een stuk rivier met prachtige dode bomen. We zijn weer op de goede weg, maar nu zien we de weg niet meer door de rook. De linkerkant staat in brand. Annie, hellup. Ramen dicht en snel erlangs. Verderop is de brand al uit. We moeten een paar keer stoppen voor overstekende olifanten. Het is te gek hoe snel ze tussen de bomen oplossen. We komen bij dezelfde weg die we vorig jaar ook genomen hebben naar de rivier. De rivier kwai is weer prachtig. We zien 4 visarenden tegelijk, nijlpaarden, 2 enorme krokodillen en heel veel hertjes. Overal staan olifanten. Deze hier zijn heel relaxed en je kunt ze gewoon voorbij rijden. We gaan eerst de campingplekken bekijken. De Duitsers van makgadikgadi blijken er ook te staan. We gaan voor plek 02, met veel bomen die een parasol vormen tegen de zon. Om ons heen staan olifanten. Er zijn echter helemaal geen voorzieningen hier. We zijn net de stoelen aan het pakken als de Duitsers langsrijden en vertellen dat er bij plek 7 een luipaard met jong ligt. Wij zoeken, maar die spikkels zie je niet zo makkelijk. Er komt een safari auto bij en die ziet ze achter de bosjes. Om de beste plek voor zijn klanten te krijgen sloopt hij het halve bos. Wij staan redelijk. Hebben last van een klein bosje maar kunnen wel zien hoe de kleine een halve springbok weg werkt. In iedergeval kunnen we het horen. Als hij na een uur genoeg gegeten heeft, gaat hij spelen en pakt moeders de prooi. We blijven tot de zon ondergaat en rijden naar onze camping om daar hertjes en een dombo aan te treffen. Dombo gaat niet weg. Hij wil de blaadjes van de boom en staat nog net niet op zijn achterpoten om erbij te kunnen. Als hij helemaal geen aanstalten maakt om weg te gaan en steeds dichter naar ons toe komt wordt het tijd om een vuurtje te maken in onze zelf gegraven vuurkuil. S avonds komen 2 heren van de trust inderdaad hun geld halen, 300 pula pp. Dat is maar de helft van de prijs die je in moremi betaald aan de overkant van de rivier. De sterrenhemel is fantastisch, 360 graden met daarvoor silhouetten van Afrikaanse bomen.

Zaterdag 18 november 2017 Kwai development trust, magotho 02, botswana

Zaterdag 18 november 2017
Kwai development trust, magotho 02, botswana
We worden ‘s nachts al een keer wakker van de kou, zal een graad of 6 zijn. De lucht kleurt prachtig rood en met de bomenrand is dat een fantastisch gezicht. We wachten tot 5.15 want met 2 luipaarden in de buurt wil gerard wel wat zien, zegt hij. In de verte horen we een baviaan de longen uit zijn lijf wahoeen. Maar om ons heen staan wildebeesten, springbok en waterbuck. De velvet aapjes zitten nog in de boom. Om 5.30u gaan we rijden richting North gate. We proberen zoveel mogelijk langs de rivier te blijven rijden. We komen dezelfde safari auto van gisteren tegen en rijden een tijdje achter hem aan. Dat is handig want niet alle wegen staan op de kaart en als we door het water moeten kunnen we aan hem zien hoe diep het is. Een auto met Nederlands kenteken heeft een leeuw gevonden, midden op de weg. De leeuw had ook liever een rustig ochtendje gehad en gaat aan de wandel met 4 auto’s achter zich aan. Hij verdwijnt mooi in de bosjes. Wij staan zeker een uur gezellig te kletsen met Chris en Sascha die vanaf maart met diesel zuipende Bonnie op reis zijn. Ze zijn via Griekenland overgestoken, Egypte,  Sudan en de rest. Vonden Kenya beter dan Tanzania. We rijden door en zien eigenlijk maar weinig leven. Nadat we moremi ingereden zijn via de brug rijden we daar nog een stuk. Olifanten, allemaal verschillende herten, nijlpaarden en een enorme krokodil. Het is inmiddels wel bloedheet. We nemen de snelle route, 30km zand en kuilen langs herfst kleurige bomen, naar South gate. Daar hebben we 2 nachten plek 02 en na alle andere meest waanzinnige plekken is dit toch de minste, tegen het staff dorp aan. Alle plekken zijn ook bovenop elkaar zonder afscheiding. Bovendien hebben we nu al van verschillende kanten gehoord dat hier dit jaar heel weinig dieren zitten. Vorig jaar zaten hier juist heel veel leeuwen en ook de wilde honden zaten hier. Gerard gaat eerst zijn geliefde windscherm repareren want dat is inmiddels in tweeën gebroken. Door de klappen blijkt de vriezer open gegaan te zijn en er ligt een fles water tussen. Het is waarschijnlijk niet lang geleden gebeurd dus valt de schade mee. Gerard gaat backups maken en ik schrijven. We worden omringd door brutale vogels, eekhoorns en wezels. Een eekhoorn bijt gerard in zijn teen. Nadat er 2 vogels de auto aan de binnenkant willen bekijken gaan de ramen dicht. Na een kokend hete douche gaan we om 16.30u een stukje rijden. We gaan naar Black Pools. We zien voor het eerst deze reis een mannetjes kudu’s met een enorme gewij. Erachter staan er nog veel meer. Verder groepen bokkies allemaal met jong. 1 ploegje schrikt van de auto en ze geven een waarschuwingsgeluid wat klinkt als blazen door de neus. Dan zien we een hele tijd geen beesten totdat we bij de picknickplek komen. Hier ligt een druppel water op een gebied van 8 voetbalvelden. Het is heel druk met bavianen, zebra’s en allerlei soorten hertjes. Alles zit en loopt door elkaar. Heel vermakelijk. In de bosjes staan olifanten met jong en giraffen. We rijden 2km verder en daar zien we een enorme poel met nijlpaarden en een familie olifant met kleintjes. Ze nemen de benen als wij eraan komen. We rijden terug naar de camping en zien 500m voor de ingang nog 2 giraffen. De camping is niet vol. We tellen 5 auto’s. Behalve het dorp hebben we geen directe buren. Er staat een generator te brommen en die gaat pas om 21u uit. Als de zon onder is gaat er ook een enorme bouwlamp aan. De sterrehemel verbleekt bij zoveel lichtvervuiling. Onze schaduwen zie je tot het einde van de camping. Het is zaterdagavond en daar hoort ook muziek bij. In de stad, prima. Maar in moremi, voor 50 usd pppn is dit nou niet echt wat ik me voorgesteld had. Vroeg naar bed want het is hier vergeven van de muggen en de dekens over mijn hoofd tegen licht en geluid.

donderdag 16 november 2017

Woensdag 15 november 2017 Khumaga, makgadigadi national park, botswana




Woensdag 15 november 2017
Khumaga, makgadigadi national park, botswana
Vanacht werden we wakker van de regen. Hebben de flappen uit voorzorg maar dicht gedaan. Als de wekker om 4.45u gaat is het nog donker maar het wordt snel licht. De zonsopkomst is prachtig met wat wolkjes en veel rood. We zitten dan al in de auto 5.31u om als 1e sporen te zoeken. De buren hebben echter geen haast, 1 is zelfs terug naar bed gegaan. In de buurt van het kamp zien 2 moeders springbok met 2 hele kleine jong. Verderop een heel clubje bokkies en 3 zebra’s. Vorig jaar liepen de springbokken in het kamp. Behalve olifant zijn er weinig sporen en bij de rivier is het uitgestorven. We komen langs afdrukken die op leeuwen poten lijken en volgen ze naar boven. Daar verdwijnen ze in de bosjes en kunnen we ze niet volgen. We rijden de rivier op en neer, zien 3 jakhalzen, een koe die over zwemt en weer bokkies. We volgen een bandenspoor van een safariwagen maar ook niets. Als we om 8.30u terugrijden naar 2 palms staat er een olifant in de bosjes. We gaan onder een grote boom in de schaduw staan. Het waait flink. 3 gnoes lopen vlak voor onze auto naar de rivier om te drinken en rennen vervolgens weer naar boven.
Rond 9u arriveert de 1e olifant bij de botetti rivier. In een kuil naast de rivier neemt hij een modderbad. De 2de olifant komt en gaat in de rivier drinken. De 1e olifant komt onze kant opgelopen en verjaagd de 2de olifant. We zien de 1e auto’s. De olifant ook en hij is pissig. Staat met zijn oren breed te flapperen en te stampen met zijn voet. Schopt wolken zand omhoog. Als hij nog meer onze kant op loopt besluiten wij achteruit te rijden. Uiteindelijk loopt de olifant de rivier in en zwemt naar de overkant. 9.25u geen beesten, maar we zien wel mensen lopen?
9.36u 2 olifanten zijn naar de overkant van de rivier gezwommen en er komen 3 nieuwe aanlopen. Verder geen beesten, zelfs geen koeien. Het lijkt nog harder te gaan waaien.
Wij gaan terug naar de camping om de achterbak helemaal leeg te ruimen. Vanochtend hoorden wij knagen en vermoeden dat er een muisje inzit. Alles gaat eruit. We vinden bewijs; mijn spons is sinds gisteren aangevreten maar het muisje vinden we niet. Nu moet alles weer ingeruimd worden. Daarna gaat gerard water bijvullen in het reservoir van de ruitenwisser. Maar na 1 scheut zit die alweer vol. Baas gaat slangetje volgen en ontdekt 3 flinke gaten, slang kapot. Gelukkig hebben we magic tape van Ali bij en kan handige harry het weer repareren. Vervolgens gaat hij de luchtfilter schoonmaken. Dat blijkt geen overbodige luxe want er valt met schudden een kuub fijn zand uit. Dan weer wat lucht in de banden. We gaan wat eten en douchen. Om 15.15u rijden we terug naar de rivier en gaan kijken naar vrolijke olifanten die heerlijk badderen en spelen in het water. Ze duwen elkaar om en gaan kopje onder. We zien nijlpaarden dwz alleen de ogen en oren. Nu komen er wel weer heel veel zebra’s drinken. Verder wat kudu’s en springbokken. 3 giraffen willen ook naar de rivier maar zijn bang voor de auto’s. Het is zowaar druk vandaag. Ook de Lodge heeft 2 extra auto’s klaargezet, nu 5 in totaal. Ik maak een praatje en hoor dat de leeuwen aan de overkant gehoord zijn. Persoonlijk vind ik dat geen goed nieuws want daar is het dorp. De rivier is de grens van het park maar er staat geen hek. Terug op de camping zijn nu 4 plekken bezet. De aapjes zitten bij de buren op de bbq. Er loopt ook een bokkie. Wij hebben een plek aan de rivier, maar je ziet niets vanwege de bomen. Ook de zonsondergang is niet goed te zien. Wel zien we de silhouetten van de aapjes in de bomen. We maken een vuurtje en hebben weer heel veel plezier van het oude roestige golfplaatje dat de wind tegen houdt. In de verte onweert het maar wij hebben weer een sterrenhemel. Er krijst een fish Eagle, een zalig geluid.




Dinsdag 14 november 2017 Titaans camp, khumaga, botswana

Dinsdag 14 november 2017
Titaans camp, khumaga, botswana

Het wekkertje gaat weer om 5u. Wij zijn de eerste die rondhuppelen. Snel pakken we de boel in om als 1e bij het kleine veerpont te staan. We zijn er om 6.10u. The ferryman is er al en we hoeven helemaal niet te wachten. Kunnen meteen het bootje oprijden. Nu de rivier breder en hoger is gaat het veel sneller dan vorig jaar. We moeten 150 pula betalen.
Het inchecken bij het makgadikgadi park gaat ook heel snel. Alles is betaald en om 6.30u rijden we al richting waterfront. We zien vrij snel 3 zebra’s maar dan niets meer. Doodse stilte. De rivier is veel breder als vorig jaar, maar op sommige stukken kun je er nog steeds langsrijden. Het is alleen even zoeken naar de juiste op- en afritten. Het is diep zand. Het gebeurt nogal eens dat gerard een bocht wil maken maar dat de auto rechtdoor gaat.
Onder een boom langs het water zit een bewegende berg van gieren en kariboes bovenop elkaar. Daardoor is niet te zien wat er ligt.
We zien een klein motorbootje aan komen varen. De gasten van de Lodge aan de overkant worden naar de safari auto’s gebracht die op de oever klaar staan. Even later zien we 1 van de auto’s een stuk van de rivier af staan. Ja hoor ze hebben leeuwen gevonden. We tellen er 4, ze zien er nog jong uit, als het dezelfde zijn als vorig jaar zijn ze ongeveer 15 en 18 maanden. Ik vraag het de gids en het klopt. Ik laat de foto’s van vorig jaar aan hem zien. Van de vier grotere welpen zijn er nog maar 2 over. 2 zijn waarschijnlijk door mensen gedood. De andere 2 zijn de kleintjes. Pa aka blondie en broer blake, leven ook nog en ma heeft weer nieuwe kleintjes die ze nog niet aan de wereld getoond heeft. 7.30u en de missie is nu al geslaagd. We hebben de welpen gevonden en ze zien er heel goed, gezond, dik en rond uit. Ze liggen bij elkaar onder een heel klein bosje. We gaan een paar keer tussendoor bij ze kijken en naarmate de schaduw minder wordt gaan de leeuwen steeds meer op elkaar liggen.
We gaan langs de rivier rijden. Vanaf 9u wordt het steeds drukker met beesten. Hordes olifanten arriveren en nemen een bad. Ze gaan zelfs kopje onder. Kuddes angstige zebra’s komen drinken. Die angst is wel te begrijpen want het is vergeven van de zebra skeletten, herkenbaar aan stukken huid en manen. Om de 15m ligt er wel 1. We zien ook een paar keer herten met grote oren en een kudde wildebeest. Verder nog 2 dikdiks en slechts 3 springbokkies. We rijden een paar keer de rivier op en neer en kijken een paar keer bij de leeuwtjes. Dan gaan we naar de camping om ons te melden, eten een cracker bij gebrek aan alternatieven en nemen een douche van rivierwater. De skl onderhoud alles top. De campsite is geharkt, de twee vuurplekken, braai, vuilnisbak en toilet gebouw zijn heel schoon. We krijgen een korte heftige regenbui maar de wind voelt nog steeds als een warme föhn.  We rijden terug naar de leeuwtjes maar die zijn verdwenen en laten zich niet meer zien. Op een paar olifanten na zijn ook alle dieren weer verdwenen. Zelfs de kuddes koeien die in en aan de overkant van de rivier liepen. Er ligt nog een groepje nijlpaarden in het water en als we staan te kijken rennen er 2 jakhalzen achter de auto langs. We komen langs de plek waar vanochtend heel veel gieren zaten. Er ligt een brandschoon zebra kadaver. Geen stukje vlees meer eraan, alleen nog wat vel met haar. Weten we tenminste wat de leeuwen gegeten hebben! Wij gaan ook naar de camping om wat te eten. Onderweg zien we een vosje en moeten we nog stoppen voor een schildpad die over de weg slingert. Er zijn zowaar 3 plekken bezet. De velvet monkeys komen langswandelen om te kijken of ze weer een appel bij ons kunnen pikken en verdwijnen in de bomen als de zon ondergaat. Het waait maar de enorme donkere lucht die we eerder zagen is niet onze kant opgekomen. Wij zien de sterrenhemel en in de verte het onweer. Om de paar seconden wordt de hemel verlicht. Het is een mooi schitterend schouwspel.

Maandag 13 november 2017 TOP met een zwart randje Litheau Campsite, central kalahari game reserve, botswana

Maandag 13 november 2017 TOP met een zwart randje
Litheau Campsite, central kalahari game reserve, botswana
Na een rustige nacht staan we om 5u op. Een kleine wolk hangt voor de zon maar de rest van de lucht is strakblauwe. 5.43u rijden we richting waterpoel. De Duitser staat er al. Die heeft op een private camping overnacht, yeah right. Wij stonden op de dichtstbijzijnde van de leeuwen, 9km de volgende was 18km, lebuku. Hij had al eerder verteld dat hij in zijn auto kan slapen, en gelijk heeft hij. Hij is bij de leeuwen gebleven totdat ze over de heuvels verdwenen. Ze zijn niet bij de poel. We zien wel een jakhals. We zien vanochtend trouwens heel veel jakhalzen ook 2 families met respectievelijk 3 en 2 pups. We zijn heel blij dat we heel veel bokkies en oryxen zien. De pan lijkt weer tot leven te komen na de doodde, verbrande plek die we eerder aantroffen. We rijden richting uitgang. Zien een bat eared fox. Dan zien we een groep met wel 100 springbokken lopen en denken dat dit een mooi filmmoment is. Er komen echter 2 auto’s aanrijden en verderop zien we de Duitser ook langsrijden. Wat een drukte! De Duitser komt even later vragen of hij iets gemist heeft zoveel auto’s bij elkaar. We rijden door en passeren een safari wagen die verteld dat er bij de afslag naar deception pan leeuwen zijn. Wij zoeken, ik op dak. De aanwijzingen waren niet heel duidelijk (zijn ze nooit) dus we rijden ook nog maar een stukje pan. Heel veel springbok en een grote groep oryxen met wel 5 jongen. Mooi zoveel dieren bij elkaar. Dan zien we ineens 3 auto’s, ze staan naast een leeuwin. Verderop ligt bovenop de duin een gigantisch mannetje met een hitsig vrouwtje. Hij moet erop. Wel 3 x in een half uur. Het andere vrouwtje sluipt heel behoedzaam dichterbij. Er komen nog 2 auto’s bij ons en de Duitser staan. Als ze weg willen rijden, wil 1 niet starten. Onder het oog van de leeuwen nog geen 30m verder, moeten startkabels gepakt en aangesloten worden. Dit kan alleen in Botswana. Klein detail, ik ben ook net van het dak de auto weer ingekrompen toen het andere vrouwtje eraan kwam. 9u zijn alle 3 leeuwen achter het duin verdwenen en rijden wij weer door. Sommige mensen beginnen nu met een nieuwe werkweek. Dan is dit toch een stuk leuker, 3 leeuwen op de maandagochtend. Voor de splitsing naar matswere gate allemaal bokkies. Dan het lange stuk naar de uitgang, golvende weg, diepe sporen, veel groen, een enkele dikdik maar verder geen leven 1 uur lang. We zijn om 10.40u bij de gate met nog 2 auto’s maar ze helpt ons gewoon tussendoor! Mooi want ook naar rakops is het nog een uur rijden over zand en golvende weg. In rakops tanken we 62 liter. We hebben 538km gereden sinds de laatste tankbeurt. Liter prijs 7.71 pula. Ik wil nog brood eieren en tomaat kopen maar iemand is me voor geweest. Nou, we hebben nog steeds genoeg. Wel vind ik het jammer dat ik weer geen foto van de dames in klederdracht kan maken.
Het is niet ver meer naar tiaans camp en ondanks al het vee op het asfalt lopen we wat tijd in. We komen om 13u aan. Ik ga de vriezer en koelkast schoonmaken want die stinken verschrikkelijk. Dan gaan we even naar het leuke kleine zwembad. Daarna gaat gerard douchen, een wasjes doen, opladen en backuppen want we hebben stroom. Zit aan hetzelfde paaltje als het water kraantje. Ik blijf nog bij het zwembad schrijven en spreek de Franse buren die nu 4 dagen in botswana zijn en van gaborone via khutse en de central kalahari game reserve naar tiaans camp zijn gereden. Ze hebben geen dieren gezien maar zijn wel vast komen te zitten in het zand. hij heeft met het handje moeten graven want ze hadden geen schep. Zijn armen waren rood verbrand. Parasol hadden ze waarschijnlijk ook niet in de 2 auto’s. Bewijst maar weer dat iedere idioot hierheen kan komen. Ik ben te laat om aan te geven dat we mee willen eten in het restaurant. Bij gebrek aan een laundry service ga ik ook maar een klein wasjes doen, douchen en even pagina’s uploaden. Ik heb ook een WhatsApp van els. Waterschap heeft een dwangbevel in naam van de koning aan het adres van mijn overleden moeder gestuurd dat er binnen 2 dagen een bedragje betaald moet worden. Els heeft dit inmiddels geregeld en ook de 49 euro administratie kosten betaald. Ik ben uitermate geïrriteerd dat ik hiervandaan niets kan doen. Bellen naar waterschap met de satelliet is geen optie. De verbinding is niet altijd stabiel. Bovendien zijn de foto’s die ik gekregen heb erg onduidelijk en kan ik geen datum of referentienummer lezen. Het verbaast me ook dat deze brief ons wel bereikt heeft en de eerdere rekeningen dus niet. Ik heb 6 mnd doorstuurservice gehad en ook de nieuwe bewoners van leuvenaarstraat 265 een vriendelijk briefje in de bus gedaan met het verzoek eventuele post naar mij door te sturen. Hier heb ik nooit een reactie op gekregen. Maar het dwangbevel vonden ze zeker wel belangrijk genoeg om door te sturen. Daar komt nog bij dat het al de 2de keer is dat waternet een dwangbevel stuurt. Vorig jaar was mijn moeder ook helemaal overstuur en toen ging het om LET WEL een negatief bedrag. Ze kreeg dus GELD TERUG. Meer als een sorry mevrouw, gaat allemaal automatisch kon er niet vanaf terwijl mijn moeder bijna een hartinfarct kreeg want die was nooit te laat met betalen.
Dan maar kijken naar de olifant die in de rivier baddetn tussen de waterlelies. Internet kan hier alleen tussen 17 en 20u en de verbinding is niet snel. Foto’s plaatsen lukt niet. Bank nakijken evenmin. Eten schiet er bij in. We gaan vroeg naar bed en hebben tot diep in de nacht last van de luidruchtige Fransen.

maandag 13 november 2017

Zondag 12 november 2017 TOP Motopi, central kalahari game reserve, botswana

Zondag 12 november 2017 TOP
Motopi, central kalahari game reserve, botswana
De hele nacht horen we een leeuw brullen. Hij lijkt dichterbij te komen. Als de wekker om 5u gaat, haasten we ons de tent uit om te gaan zoeken. We horen er ook nog 1 verder weg. We rijden naar de waterpoel maar geen leeuw. Andere poeltje evenmin en ook niet op de weg. We zien een oryx, een jakhaks en een witte reiger. In de bosjes klinkt een concert van jakhalzen. We rijden een paar keer op en neer en besluiten dan naar de passarge poel te rijden. Onderweg zien we roze bloemetjes, die ik in de hele kalahari nog niet gezien heb. Met gevaar voor eigen leven neem ik een foto. Vervolgens moet ik een kolonie mieren van mijn benen afslaan. Wat zijn die beesten snel. Bij passarge poel zijn helemaal geen dieren, ook niet bij de grote natuurlijke poel. Maar in de omgeving is wel veel meer leven, 2 struisvogels, 2 hartebeesten, hertjes (grote en kleine), 4 oryxen.  We rijden een heuvel op en zien groene valleien aan alle kanten. Het is prachtig. Eerst komen we door de enorme tau vallei waar we 4 oryxen samen met 4 hartebeesten zien en heel veel hertjes, 2 groepen van ongeveer 50 grote en jonkies. We zien weer een schildpad en daarna 15 oryxen. We komen langs een gedeelte waar een sporadische boom staat in het jonge gras. Ze hebben alleen kruinen want alle lage takken zijn afgefikt. Van de tau pan rijden we over de duin naar de san pan. Er vliegen veel zwaluwen die achter de insecten aan gaan. We zien minder dieren, wat struisvogels, oryxen, bokkies en secretary birds. We rijden naar de enige campsite van deze pan om te ontbijten. Het is 11u. Nog geen auto gezien. We rijden naar de pokoje pan. Hier staat op 2 plekken nog goed water op de weg en we zien veel bokkies en oryxen. We kijken nog even bij pokoje campsite  maar daar hebben we niet veel aan gemist. De 1e auto passeert. 1 km van de camping is een prachtige natuurlijke poel ontstaan. Het is er erg druk en een lange rij bokkies komt aanlopen. In de verte zien we ook de lange nek van een giraffe. Onderweg naar lethia zien we een 2de giraffe. We willen naar het lethiahau waterhole kijken of de leeuwen er zijn want we zijn benieuwd wat er met de welpjes gebeurd is. Onderweg zien we heel veel bokkies. Ook hier is het leven terug. Bij de poel geen leeuwen maar 5 oryxen en een wildebeest. Dan maar lunchen, een pantoasti met tomaat en kaas. We staan 500m van de leeuwloze waterhole. De oryxen en wildebeest lopen langs. Kan alleen in Botswana. 14.30u We besluiten terug te rijden. En dan na 3km, onder een boom ligt de familie. 2 vrouwtjes, een jong mannetje, een welp en een klein scharminkel! Pff, de familie is toch weer samen. Ze zijn terug gekomen om de welpen op te halen. We gaan er uren naast staan. Als het gaat waaien en er een drup regen valt komt de stoet in beweging. Ze gaan drinken op de weg. Dan zoeken ze een nieuw plekje maar het kleine scharminkel heeft dorst en gaat heel eigenwijs naar de weg terug om de laatste druppels water uit de modder te likken. Ma blijft hem terug roepen, maar de kleine is behoorlijk eigenwijs en uiteindelijk gaat ze hem halen. Het is brommen en piepen over en weer. De hele familie verenigd weer onder een nieuw boompje aan de weg. Ze kijken even op als er nog een auto komt, de 2de die we zien vandaag. Het is de lone Duitser. We blijven tot 18u. Dan rijden we naar lethiau campsite. Er zijn geen andere mensen. Op wat vogels na is het heel stil. De zonsondergang is prachtig en de sterrenhemel ook.

Zaterdag 11 november 2017 Sunday pan, central kalahari game reserve, botswana

Zaterdag 11 november 2017
Sunday pan, central kalahari game reserve, botswana
Ook zonder wekker worden we om 5u wakker. Gisteravond zijn we door de regen de tent in gespurt en hebben alles in de auto gelaten. En dat was maar goed ook want de kussens en mijn pyjama die al in de tent lagen waren nat. Het lekte langs de zijkant van de tent. Ook de randen van het matras waren nat, maar als we andersom gingen liggen kon het. Ik gebruik mijn extra dekentje als kussen. Het regende en waaide nog lange tijd. Maar nu is het weer rustig. Behalve de natuur. Die jubelt. De vogels zijn vrolijk aan het kwetteren. We doen rustig aan want de tent en de bedspullen moeten drogen. Ik denk een zacht gegrom te horen maar weet het niet zeker totdat gerard zegt “ stil”. Hij hoort het ook. Luipaard? Welcome to the bush. Het is inmiddels licht en vanuit de tent kunnen we onze grote campingplek overzien. Het oogt veilig. We zoeken de weggewaaide spullen bij elkaar, pompen lucht in de banden, wassen af onder het kraantje van de auto, douchen met behulp van dettol doekjes en gaan uiteindelijk om 7.30u rijden. Er staan nu heel veel bokkies op weg naar de waterhole. Het is 16 graden en regent. Door de vele regen is de weg glad. We beginnen zelfs te glijden. Bij de waterhole staat een lepelaar. We rijden naar leopard pan met de ruitenwissers en de kachel aan, ja in Afrika! Er liggen 3 struisvogels op de pan. Verder lopen er 2 jakhalzen en 1 wildebeest. Roofvogels vliegen door de lucht. Alles lijkt weer te leven door de regen. We gaan naar parssage waterhole rijden de lichtere lucht tegemoed, een route van 87km. We rijden weer langs kilometers zwarte velden. Dan komen we langs een enorm veld met allemaal bollen. Het krioelt er van de mieren. Behalve heel af en toe the usual suspects (dikdik, oryx, schreeuwende vogel, secretary bird en parelhoentjes aka chickies) zien we weinig totdat we bij een enorme vlakte komen waar het verse gras lekker groeit. Hier staan heel veel bokkies en verderop lopen 8 giraffen. We rijden verder en proberen alle waterplassen op de weg zo veel mogelijk te vermijden. Ze zijn een belangrijke waterbron voor de dieren maar kunnen ook te diep zijn, waardoor je vast kunt komen te staan. Soms rijden we helemaal om het natte spoor heen maar soms kan dit niet door bomen en struiken en dan maar proberen er hoog langs te rijden. Soms schuif je dan alsnog het diepe spoor in en 4x4 low gear in 2 is nodig om er doorheen te komen. Blubber zit aan de spiegel en vliegt zelfs de auto in. Er loopt een schildpadje op de weg die we nog net kunnen ontwijken. Ook de insecten komen in grote getalen te voorschijn. Overal mieren. Grote rode libelles vliegen voor de auto uit. Bij bepaalde bomen hangen hele wolken muggen. We doen onze ramen uit voorzorg dicht als we langs rijden. We vinden de meeliftende sprinkhanen voldoende. Voor we bij de kruising komen zien we velden met meloenen. Vlak na de kruising zien we een hele grote plas met een jakhals, veel gieren en een batteleur. Maar het passage waterhole is nog 3 km verder. Deze is ook weer heel groot maar behalve een Duitser die in z’n eentje een reis van 35 dagen maakt, is er geen leven. Het is 13u. We besluiten door te rijden naar motopi waterpoel 40km naar het noorden. Op de hele 87km zijn we 1 auto tegengekomen en dat stel vertelde dat ze leeuwen gezien hadden bij motopi. We glijden door een paar flinke plassen en dan wordt de ondergrond zand. Ook hier wisselen geel, groen en zwart elkaar af. Het begint nu ook warmer te worden, de zon komt door. Op een paar dikdiks en een paar gieren na is er onderweg weinig leven. Ook motopi waterhole is verlaten, maar het is dan ook 14.20u. In de verte loopt 1 wildebeest. We besluiten naar de dichtstbijzijnde camping te rijden want de tent zelf en het matras moeten nog drogen. De camping is 2,4km rijden en ligt op een heuveltje. Het uitzicht is fantastisch. Er is niemand. We klappen de tent uit en doen de flappen aan alle kanten een stuk open zodat de wind er goed doorheen kan waaien. Ik ga schrijven en de kok gaat een roereitje maken met tomaat, ui, bacon, kaas en geroosterd brood nu het nog droog is. Kunnen we vanavond als we van de waterhole afkomen zo de tent in. Die droogt lekker in de zon en wind. Om 16.45u klappen we de droge tent in en rijden naar de waterpoel. Onderweg zien we 3 struisvogels. Ik denk nog andere mensen te kunnen vragen of ze leeuwen gezien hebben. Maar wij zijn de enige bij de poel. We zien hertjes, 2 bat eared foxes, secretary birds, een eekhoorn, een wezeltje, 2 jakhalzen en een batteleur die uiteraard wegvliegt als we een foto willen nemen. Dan komt er een oryx aan gevolgt door een wildebeest. Ze horen duidelijk bij elkaar. Ze lopen samen een rondje, verdwijnen achter de bosjes, komen weer tevoorschijn en lopen samen weg. We gaan een klein stukje rijden en zien achter de struiken nog een enorme poel, geen 200m van de andere. Hier kunnen we met de auto niet komen. Tja, met zoveel keuze dalen onze kansen op leeuw, cheetah’s of luipaard aanzienlijk. Maar eigenlijk hebben we hier net alle andere dieren gezien. Op giraffe na dan. Net als ik het uitspreek, zien we de lange nek boven de bomen uitsteken. Heel grappig. De zonsondergang is prachtig. We rijden terug onze lange oprit op en komen weer een groepje  parelhoentjes tegen die in de rij staan voor een boom staan. Vanaf de heuvel zien we de roodgekleurde hemel nog even. We zetten de tent op. Dan gaat gerard toch maar een klein vuurtje maken. Het is windstil en helder. Alleen de geluiden van de natuur. We horen verschillende jakhalzen. The cry of the kalahari. Zo zitten we samen onder de sterrenhemel. In de verte horen we gebrul van een leeuw. Toch niet helemaal een leeuwloze dag.

Donderdag 9 november 2017. TOPPER, piper pan, ckgr, IN DE AUTO NU, deel 2


Donderdag 9 november 2017.  TOPPER, IN DE AUTO NU, deel 2
Piper pan, central kalahari game reserve

11 leeuwen (3 vrouwtjes, 6 welpjes, 2 mannetjes)
3 cheetah’s
16 giraffen
1 luipaard schildpad
Jonge bokkies

Piper pan, central kalahari game reserve
Heerlijk rustig geslapen op onze wildkampeerplek. De wekker gaat om 5u. We wachten 5 minuten tot het wat lichter is, scanen de omgeving en dan gaat gerard als eerste de tent uit. Ik leg alles recht, sluit de flappen, span de elastieken en geef de kussens, zak- en hoofdlampen, telefoon, camera’s, plasfles en bak aan gerard. We gaan meteen de tent dichtklappen, maar als ik achterop sta om de tent te begeleiden is het mijn vent die roept, MOP, IN DE AUTO!!!! En dat doe ik meteen zonder vragen en zonder kijken. De welpjes lopen door de struiken langs de auto. Achter mama aan! Die was ons dus al op 5 meter afstand voorbij gelopen. We wachten even en dan komt tante ook langs lopen. Tante is nog niet uit zicht of wij klappen de tent in en rijden achter de familie aan om er zeker van te zijn dat ze naar de waterhole gaan. En dat gaan ze. Ze verlaten de weg en lopen de kortere route over de pan. Dus wij rijden terug naar de kruising waar we gestaan hebben en rijden nu de andere weg naar de waterhole. We kiezen optimale positie want het Zuid-Afrikaanse stel is er niet en de Engelse verwachten we niet. Die moeten nog het hele eind naar het droge xaxa waterhole rijden. We zien de familie leeuw van ver aankomen lopen. De kleintjes huppelen. Mama gaat als 1e drinken, dan de welpjes en ten slotte tante, die ons schep in de gaten blijft houden. Ze gaat er pas bij liggen als ik in de auto ga zitten. Ik schiet zoveel foto’s dat mijn camera niets meer doet. Als ze genoeg gedronken hebben, en dat duurt een paar minuten, lopen ze naar hun favoriete boompje 300m verder en gaan in de schaduw liggen. Wij gaan iets bij de waterpoel vandaan staan en zetten koffie. We willen naar Letiahau waterhole rijden en kijken of we daar kunnen overnachten. We komen langs de 3de piper pan. Hier zijn we niet eens geweest en de plattegrond zie ik ook nu pas. Er staan wildebeesten en het heeft hier duidelijk geregend. Gerard gaat in de ankers en roept leeuw! We zien 2 dierenkonten van ons aflopen. Als ze de koppen naar ons toedraaien blijken het cheetah’s te zijn. Die hebben we nog nooit eerder zelf gevonden! 7u en nu al een topdag. We rijden door over een ribbelweg. De natuur is hier mooi en we zien kleine hertjes en oryxen. Omdat het geregend heeft en wij de 1e auto zijn kunnen we goed sporen zien op de weg. We zien poten die lijken op hyena en luipaard. Maar we vinden ze niet. Dan komen we over kaal gebrande vlaktes en is er geen beest meer te zien. Of toch, daar loopt een prachtige luipaard schildpad. Een teken dat het geregend heeft, anders zie je ze niet. We rijden weer 15km verder en nu is alles weer heel groen. Ongeveer 5 km voor de kruising, zie ik giraffen. Uiteindelijk tel ik er 16. We rijden verder en pas bij de afslag naar pokoje, een andere campsite die we hebben laten schieten voor piper, zien we een bandenspoor. We komen langs Letiahau Campsite en gaan kijken. Er zijn 2 stukken, waar je onafhankelijk van elkaar kunt staan. Er zijn geen douche en wc. De emmer ligt op de grond. Waarschijnlijk is het houten bouwsel verbrand. Er is geen beest te bekennen en de vlaktes zijn zwart. Af en toe zie je nieuw gras. 6km verder is de waterpoel. Als we stoppen schiet een angstige welp uit de bosjes. Naast de poel ligt een klein kadaver van zijn broertje of zusje. Het is al kaal gevreten en stinkt. We rijden een rondje langs en door de bosjes. Geen pa of ma te bekennen. Een paar km verder stoppen we op de open vlakte. We moeten de andere bak eten nog in de koelkast doen, maar eerst pak ik de lap vlees eruit. Deze wilde ik aan de hyena’s doneren. Maar een eenzame welp is ook goed, al is het natuurlijk heel fout om beesten te voeren. Ik ga echter ook niet 4 dagen met dit vlees rondrijden. Het moet weg. We rijden terug naar de poel en nu zien we 2 welpjes vooraan, onder de bosjes. Er ligt een kleiner, magerder scharminkeltje naast. Die is er slechter aan toe. We geven het stuk vlees een zwieper. De grotere welp schikt en loopt weg. De kleine zwabbert er even later achteraan. Ze kruipen onder bosjes uit het zicht. Wij gaan in de schaduw ontbijten en kijk eens wie we daar hebben. 1 van de Nederlandse stellen, daan en vrouw, van piper 01. Ze hebben in rakops getankt en zijn nu op weg naar piper 02. Ze vertellen dat er bij Sunday pan 2 mannetjes bij de waterhole liggen en dat er water in de poel zit. Wij besluiten om dan toch maar naar Sunday pan te rijden waar we 2 nachten een gereserveerde plek hebben van, let wel, 50 usd pp.
We zien oortjes onder een boom en hopen dat het pa of ma is, maar nee, het is een bat eared fox. Dan rijden we zeker 20km door een verbrand landschap zonder dieren totdat ik onder een boom, langs de weg ineens iets zie bewegen. Het zijn 2 welpjes met moeder. Dan zien we echte dikdiks (klein hertje), oryx en secretary birds. Het gebied hier heet deception valley en is het populairste stuk van de centrale kalahari game reserve. We rijden een rondje om deception pan maar zien alleen 1 oryx liggend onder een struikje. Het is dan ook wel weer heel erg warm. We komen een safari auto tegen van tau lodge. De gids knoopt een praatje aan en vraagt wat wij allemaal gezien hebben. Oh, cheetah’s dat is top. Weer door. Het water is inmiddels op en op een open stuk gaat de baas water uit de koelkast pakken. Ik zie iets wegrennen en het is weer een cheetah. Dan zien we eindelijk weer bokkies en ze hebben jong. De eerste jonkies die we zien. Vervolgens is het weer kilometers niets. 11km cutline geen leven, 14km naar Sunday camp niets. Ineens staan er 3 struisvogels onder een boom en zijn we bij de waterhole. Er liggen inderdaad 2 luie leeuwen languit in de schaduw. We gaan onze campingplek zoeken maar dat valt niet mee. Wat de navigatie 2 noemt, heet op het bordje 3. Daarnaast ligt 4 met een mooi uitzicht over de vallei. Maar wij hebben site 2, ook wel site 1 genoemd en die ligt 2 km de andere kant op. De site is groot met 5 bomen en veel schaduw.  De vogels en eenhoorn zitten met smart te wachten op hun bakje water. We gaan weer douchen met 5 liter water. Even een snelle lunch en dan is het alweer 16.30u op naar de leeuwen. 1 staat net om een ander plekje te zoeken. Hij heeft donkere manen en als hij zijn kop schut vliegen de plukken haar in het rond. De andere is lichter. Ze zijn beide mager. We horen een auto en de Zuid-Afrikanen van gisteren komen aanrijden. Staan ook bij Sunday. Er komt ook nog een 3de auto die we niet kennen. Daarmee zijn alle plekken dus toch bezet. We hebben verder geen andere auto’s gezien. De leeuwen gaan een paar keer anders liggen voor de foto. Het begint te waaien en er vallen een paar regendruppels. De zon gaat onder en de leeuwen gaan aan de wandel. Ze lopen richting onze camping dus gaan we er maar langzaam achteraan. De heren houden het na 20 meter echter alweer voor gezien en gaan met hun kop in de wind liggen. Ze zullen vanacht een heel eind moeten lopen om eten te vinden. Wij gaan naar de camping en besluiten dat het een goede avond is voor adventure voer. Water koken, in de zak gieten, 8 minuten wachten en klaar. We eten het op bij een klein vuurtje en gaan om 20u naar bed.