Bhangazi lodge, st lucia, Zuid-Afrika
We zijn om 5.38u wakker. Om 7u willen we wegrijden en werp ik nog een laatste blik in de keuken. Ontbijt is pas vanaf 8u en daar gaan we niet op wachten. Kom ik moeder wimpi tegen. Leuk mens. Ze had ons gisteren al in de sportsbar gezien met de Zuid-Afrikaan. Zo klein is het dorp. En toen we gisteren aankwamen zat ze bij de skiclub. Dat raadsel is ook opgelost. Er wordt al 17 jaar niet meer geskied. Te gevaarlijk met de krokodillen. Kajaken heeft ze na een incidentje ook uit haar activiteitenaanbod geschrapt. Ze regelt even snel een ontbijt bij de 3 dames in de keuken. Mop douwt zowaar 4 boterhammen weg en ik leef me uit met de heerlijke bak vers fruit. Om 8u gaan we rijden. Het heuvellandschap is prachtig. Alles is groen. Hele stukken aangeplant bos voor de bosbouw. Tijdens een sanitaire stop zie ik een klein hertje lopen. Op het spoor staat een trein vol boomstammen. Langzaam maken de bomen plaats voor velden met riet. Heuvels tot de horizon. We komen in de buurt van durban. Meer huizen, enkele krottenwijken, meer (grote en dure) auto’s, lifters. We rijden om durban heen. Het valt alles mee met de drukte maar het is dan ook pas 11.30u. Het is nog 100km tot port shepstone, tolweg, mooi asfalt, prachtige groene omgeving met soms uitzicht op zee. Om 13u zijn we bij stephans guesthouse en de eigenaar stephan is een hele dikke duitser. Als we nog 20 minuten willen wachten krijgen we een upgrade naar een groter kamer op de hoek met 180 graden uitzicht. We gaan naar shelly beach om een duik voor morgen te regelen en komen toch weer bij aqua planet uit omdat de enige andere duikschool 100m verder dicht is. Kim is er nu zelf. 3 dagen geleden hadden ze 1000 hammerheads. Nu kan ze niets garanderen maar we moeten er morgen om 5u zijn want dan is er volgens de windguru weinig wind. Top. We gooien de duikspullen alvast af. Op naar c-balie waar ik een beetje sceptisch over was maar als we aankomen ziet het strand zwart van de mensen. Verder zijn er kano’s en waterfietsen op de rivier en op het strand staat een enorme opblaasglijbaan. Het grasveld staat vol met auto’s. Een en al reality tv. We bestellen ter nagedachtenis aan moeders een fles cabernet sauvignon van two oceans (hoe toepasselijk) en sushi. Uiteindelijk toch ook nog maar een toetje van verse wafel en chocolade taartje. Om 17u rijden we terug via de supermarkt waar ik weer nieuwe rollen koekjes haal om uit te delen. Op naar onze kamer met fantastisch uitzicht. We zien de zee, de bloementuin van de buren, een stukje weg, brug en golfbaan, vanaf ons bed. Mop moet de onderwatercamera’s weer opladen en ik werk het dagboek bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten