Painted dog guesthouse, hwange, Zimbabwe
Toch anders, slapen in een bed met een ventilator boven je. Om 5u staan we op. Esther gaat mee om de wilde honden te zoeken. Om 5.45u komt jealouse ons ophalen. We rijden naar het park. Onderweg komen we een toerist tegen die over de weg jogt. Kommentaar uit de auto: he wants to be eaten by lions! Hier geen hekken om het park. En de leeuwen wandelen nogal eens de communities in. Schijnt hier 1 van de problemen te zijn. We rijden het park in en betalen 20usd pp entree. Dan pikken we de gewapende ranger Trust op en gaan op zoek naar de wilde honden. We komen langs een waterplas waar enkele waterbucks, kudu’s en bokkies staan. We zien nog een jakhals en een giraffe maar verder zien we geen leven. Alle waterpoelen zijn dierloos. De honden liggen ook diep in de bossen waar we niet bij kunnen. Om 9u rijden we terug. Buiten het park loopt een giraffe. We kletsen een poosje met Dr. Esther over goede doelen en leven in zimbabwe. We besluiten nog maar een nachtje te blijven en morgen te beginnen aan de terugreis naar botswana via het park. Beitbridge had nu ook een optie geweest omdat de roadblocks overgenomen zijn door militairen. Maar het blijft nog steeds een vreselijke grensovergang. We gaan foto’s backuppen, verhaaltje schrijven, rijden langs kantoor voor internet en naar het boekingskantoor in het park. Daar willen ze ons echter niet helpen met een picknickspot voor morgen omdat degenen die wij willen onder de 2 andere hoofdkampen vallen. En ze willen niet bellen want de andere kampen zouden geen telefoon hebben. B.s. we zijn bij beide geweest en die waren gewoon aan het bellen. Dan maar terug naar PDC want om 16u zouden we opgehaald worden om de honden weer te zoeken, dachten we. Maar er is niemand en komt niemand. De tuinman spreekt geen engels en de telefoon wordt niet opgenomen. Typisch vrijdagmiddag.
Uiteindelijk rijden we nog maar een keer op en neer naar maincamp. Je komt dan langs 2 waterholes en buiten het park zie je soms meer dieren als erin. Zo staan er 4 mannetjes kudu’s, heel veel bokkies en 1 wildebeest. Aan de weg zit een familie baboon, maar die is heel bang wat hier dus niet gek is. Omdat we nu vroeg terug zijn, gaat gerard alsnog macaronie koken. We geven de 2 bewakers ook een bakje en eten zelf bij kaarslicht ipv tl-licht. Als esther thuiskomt kan ze ook aanschuiven. Ze zegt dat de bewakers leeuwen gehoord hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten