Woensdag 6 december 2017 TOP
Limpopo riverlodge campsite, limpopo limpada national park, botswana
Limpopo riverlodge campsite nr 6
Platjan bordercross
Mapungubwe natipnal park
Mazhou campsite
We zijn wakker voor de zon opkomt. We zien hem 3 seconden en dan schiet hij achter de wolken. Gerard steekt de donkey aan zodat ik een warme douche kan nemen met rivierzicht. Maar eerst koffie. De waterpomp van de overburen stopt net als de koffie klaar is zodat we van alle vogelgeluiden kunnen genieten. 2 nijlpaarden hobbelen door de groene limpopo rivier. Over de dam rennen 2 velvet aapjes, 1 rent acher een vogeltje aan. In de boom tegenover ons landt een visadelaar. In de rivier zwemt een schildpadje.
We rijden naar de platjan grensovergang en die is veel kleiner als ik dacht. We zijn de enige. Botswana, formuliertje invullen, paspoort scanen, stempelen, boek en door via de lage brug over de limpopo naar de zuidafrikaanse kant. Paspoort scannen, stempel, papiertje voor de auto achterklepje open, oei, dat is veel. Klepje dicht en goede reis. Deze was nog sneller dan pandamatenga. Alleen als het hoog water is kun je niet meer over de brug. Dat is in januari en februari. We zijn binnen een half uur klaar en dat had veel sneller gekunt als we geen foto’s hadden gemaakt van de prachtige rode bijebeters.
We rijden in de regen over een gravelweg naar het plaatsje alldays, moeten noodstop maken voor overstekende schildpad, en doen een paar boodschapjes bij de super en kopen data voor de prepaid. Dan rijden we verder naar mapungubwe over asfalt. De laatste 23km is tussen de hekken door, een aaneenschakeling van prive conssesies. Het is droog maar zwaar bewolkt en 26 graden.
Bij de receptie boeken we een campsite. Wat een papierwerk en dan sta je al in het systeem. Het park kunnen we gratis in met de wildcard. Volgens de receptioniste kunnen we het hele park rondrijden in 2u, het is 40 km. Wij doen er 5u over maar het is dan ook een prachtig park. De rode stenen rotsformaties zijn prachtig. Soms groeien er bomen op de stenen. Je ziet dan heel mooi de wortels over de stenen lopen. We stoppen bij het 1e waterhole en zien 4 giraffen, zebra’s, wildebeesten, springbokken en een familie olifant met 2 hele kleintjes. De 2de stop is de treewalk. Onder ons lopen 2 olifanten. Het uitzicht op de rivier is fantastisch en zowel links als rechts lopen kuddes olifanten. De 3de stop zijn uitzichtplatformen waar je de 2 rivieren kunt zien samen komen. De wandelweg ernaartoe is al mooi met overal bloemen maar het uitzicht is helemaal fantastisch. We rijden verder het park rond en zien maar 2 andere auto’s. Beesten deste meer. Overal bokkies, zebra’s, wildebeesten, baboons en olifanten. We zien zelfs 3 elanden en een kleine klipspringer. Echt san parks, alle beesten op de juiste plek. Ook de faciliteiten zijn weer prima. We rijden een stukje langs de rivier en stoppen nog bij een meer. We doen alle loops. De kanniedood van 7km is wel heel heftig met steile stukken een veel stenen. Sommige stukken lijkt de efteling wel. Om 17u rijden we het park uit want we moeten naar het andere deel voor de camping. Tracks4africa weet de weg. Binnendoor en gravel. Maar een stuk weg is weg (gespoeld) en het wordt een aardig stukje offroad. Het mooie van deze route is wel dat we heel veel dieren zien, olifanten, wildebeesten, zebra’s en springbokken. De helft moet uiteraard weer vlak voor de auto oversteken. Dat was geloof ik niet de bedoeling maar de olifanten hebben de hekken gesloopt. 18u staan we bij het ingang naar de camping. Om de camping loopt een stroomdraad die we zelf even weg moeten halen als we naar binnen rijden.
We kunnen weer uitkiezen want er is maar 1 plek bezet. De camping heeft 2 huis herten, van het soort dat we deze reis nog niet gezien hebben.
De camping is keurig schoon en helemaal geharkt. We maken een vuurtje en eten voor de makkelijk adventure food want een avontuur was het vandaag wel weer.
maandag 18 december 2017
Dinsdag 5 december 2017 Nata lodge, nata, botswana
Dinsdag 5 december 2017
Nata lodge, nata, botswana
We staan op als het licht wordt. Het is weer zwaar bewolkt. Om 7.15u gaan we op weg richting zuiden. We rijden weg van de donkere lucht, de zon tegemoet. De eerste 5km zijn een aaneen schakeling van potholes maar dan wordt het beter en rijden we lekker door gemiddeld 100kpu. We krigen nog een vet fence met bijbehorende koelkast contolle en dan is het over met de kans op wilde beesten en lopen er weer koeien, geiten en ezels naast en op de weg. We komen langs het enorme stadium van francistown. Op weg naar de bank staan we ineens voor een stoplicht en hebben we wel 20 auto’s voor en naast ons. Dat is wennen. We kunnen weer pinnen, tanken, boodschappen doen en alles kopen inclusief eten bij verschillende fastfood restaurants. Niet dat we dat doen, maar het kan en dat geeft een enorm gevoel van luxe. Op mijn netvlies staan nog steeds de magere jongen bij kampula die ons een rondleiding gaf en die heel blij was met wat koekjes die een toeriste niet meer wilde omdat ze zacht waren en de douanier die meteen 2 verse wortels liep te kauwen uit het voedsel pakket dat we achter gelaten hadden.
Na francistown krijgen we een police roadblock maar de jonge agent is alleen maar heel geïnteresseerd in wat wij van botswana vinden. De landkaart doet het goed. We zorgen voor een opstopping. Naar mate we verder naar het zuiden rijden worden de wegen nog rustiger. We zien verschillende ezelkarren. 1 was wel heel bezonder, daar rende een roedel honden achteraan, over de weg. Langs de weg zijn picknickplaatsen, vaak met baobab bomen. De laatste 35km naar limpopo lodge rijden we door limpopo limpada natonal park. De weg is rood gravel en soms heel slecht. Ondanks de vele hekken naast en ook over de weg zien we toch wat bokkies, zebra’s en kudu’s . Bij limpopo lodge betalen we 122 pula pp voor camping. We moeten een stukje door het privee wildreservaat rijden om bij de campingplekken aan de rivier te komen. Bokkies, zebra’s , kudu en zelfs een olifant met jong. We mogen zelf onze plek kiezen en het uitzicht op de limpopo is fantastisch. We hebben een eigen ablution hut van boomstammen. Isaak steekt de donkey aan zodat we warm kunnen douchen met uitzicht op de rivier. Maar eerst doen we nog een kleine gamedrive. De weg is bijzonder slecht door de regen is al het zand weggespoelt en zijn alleen stenen en kuilen overgebleven. Dit is bij far de slechtste weg die we deze reis gehad hebben en het mag een klein wonder heten dat we geen lekke band gereden hebben. We doen maar een heel klein rondje en zien een grote groep bokkies, zebra’s ,kudu’s, een olifant en een klipspringer. De beesten hebben hier een prachtig terrein met een heel mooi waterhole maar ook een stuk rivier waar ze makkelijk bij kunnen. De limpopo rivier is groen en zit vol water. We hebben ook 2 nieuwgierige nijlpaarden voor de camping maar ze zijn niet zo luidruchtig. Het is windstil totdat gerard het vuur aan steekt en het restje macaroni wil gaan opwarmen. Brandhout is bij de prijs inbegrepen en isaak had het al zo neer gelegd dat we het alleen aan hoefden te steken. Er is geen maan die door debomen schijnt.
Door het horten en stoten is de afwasbak in de laadruimte gaan schuiven. Hierdoor is de fles afwasmiddel open gegaan en 90% is naar buiten gelekt door de zijklep zodat we een prachtige groene striping op de auto hebben en hij was gisteren net helemaal schoon geregend.
Nata lodge, nata, botswana
We staan op als het licht wordt. Het is weer zwaar bewolkt. Om 7.15u gaan we op weg richting zuiden. We rijden weg van de donkere lucht, de zon tegemoet. De eerste 5km zijn een aaneen schakeling van potholes maar dan wordt het beter en rijden we lekker door gemiddeld 100kpu. We krigen nog een vet fence met bijbehorende koelkast contolle en dan is het over met de kans op wilde beesten en lopen er weer koeien, geiten en ezels naast en op de weg. We komen langs het enorme stadium van francistown. Op weg naar de bank staan we ineens voor een stoplicht en hebben we wel 20 auto’s voor en naast ons. Dat is wennen. We kunnen weer pinnen, tanken, boodschappen doen en alles kopen inclusief eten bij verschillende fastfood restaurants. Niet dat we dat doen, maar het kan en dat geeft een enorm gevoel van luxe. Op mijn netvlies staan nog steeds de magere jongen bij kampula die ons een rondleiding gaf en die heel blij was met wat koekjes die een toeriste niet meer wilde omdat ze zacht waren en de douanier die meteen 2 verse wortels liep te kauwen uit het voedsel pakket dat we achter gelaten hadden.
Na francistown krijgen we een police roadblock maar de jonge agent is alleen maar heel geïnteresseerd in wat wij van botswana vinden. De landkaart doet het goed. We zorgen voor een opstopping. Naar mate we verder naar het zuiden rijden worden de wegen nog rustiger. We zien verschillende ezelkarren. 1 was wel heel bezonder, daar rende een roedel honden achteraan, over de weg. Langs de weg zijn picknickplaatsen, vaak met baobab bomen. De laatste 35km naar limpopo lodge rijden we door limpopo limpada natonal park. De weg is rood gravel en soms heel slecht. Ondanks de vele hekken naast en ook over de weg zien we toch wat bokkies, zebra’s en kudu’s . Bij limpopo lodge betalen we 122 pula pp voor camping. We moeten een stukje door het privee wildreservaat rijden om bij de campingplekken aan de rivier te komen. Bokkies, zebra’s , kudu en zelfs een olifant met jong. We mogen zelf onze plek kiezen en het uitzicht op de limpopo is fantastisch. We hebben een eigen ablution hut van boomstammen. Isaak steekt de donkey aan zodat we warm kunnen douchen met uitzicht op de rivier. Maar eerst doen we nog een kleine gamedrive. De weg is bijzonder slecht door de regen is al het zand weggespoelt en zijn alleen stenen en kuilen overgebleven. Dit is bij far de slechtste weg die we deze reis gehad hebben en het mag een klein wonder heten dat we geen lekke band gereden hebben. We doen maar een heel klein rondje en zien een grote groep bokkies, zebra’s ,kudu’s, een olifant en een klipspringer. De beesten hebben hier een prachtig terrein met een heel mooi waterhole maar ook een stuk rivier waar ze makkelijk bij kunnen. De limpopo rivier is groen en zit vol water. We hebben ook 2 nieuwgierige nijlpaarden voor de camping maar ze zijn niet zo luidruchtig. Het is windstil totdat gerard het vuur aan steekt en het restje macaroni wil gaan opwarmen. Brandhout is bij de prijs inbegrepen en isaak had het al zo neer gelegd dat we het alleen aan hoefden te steken. Er is geen maan die door debomen schijnt.
Door het horten en stoten is de afwasbak in de laadruimte gaan schuiven. Hierdoor is de fles afwasmiddel open gegaan en 90% is naar buiten gelekt door de zijklep zodat we een prachtige groene striping op de auto hebben en hij was gisteren net helemaal schoon geregend.
Maandag 4 december 2017 Deteema Dam, Hwange, Zimbabwe
Maandag 4 december 2017
Deteema Dam, Hwange, Zimbabwe
Hele rustige nacht. Alleen gekrijs van de nijlganzen. Hoog vinkeveen gehalte. Geen zonsopkomst want het is zwaar bewolkt. Alle vogels zijn weg bij de poel en de krokodil is rondjes aan het zwemmen. In de verte staan de hertjes, baboons en de zebra’s. We pakken in en rijden via salt pan, big tom en little tom naar robins camp. Het eerste stuk zijn gemene stenen. Daarna is het of we op zwart tapijt rijden. We zien dezelfde beesten. Een giraffe op de zout pan, dan de 5 zebra’s waarvan 1 jonkie, de familie springbok, de 3 en 2 impala’s en een roan antilope. Onderweg naar de grens zien we warthogs, impala’s, springbok, baboons en een mannetjes kudu. De weg is rood gravel en alle bomen en struiken zijn groen.
Om 10.45u zijn we bij pandamatenga. De zim overgang is in 15 minuten klaar. We geven al ons eten en daar zijn ze heel blij mee. Dan naar botswana. Ook daar zijn we in 15 minuten doorheen inclusief invullen van het klanttevredenheidsonderzoek, ontsmetten van schoenen en banden en de auto- en koelkast inspectie. Maar zoals gezegd hebben we niets meer. We rijden naar nata lodge. De weg is goed asfalt met borden die waarschuwen voor overstekende olifanten. Yeah right. Nou we hebben er 6 gezien op en naast de snelweg waar je 120km per uur mag rijden. En waar ook alle vrachtwagens voor zim en zam overheen denderen. Ook liepen er nog 2 zebra’s over en stonden er 2 dikdiks aan de weg. Het veehek was dit keer ook geen probleem al moeten koelkast en vriezer wel weer open en de schoenen weer ontsmet. Hij wilde graag koud drinken en water was prima. Langs de weg zien we een prachtige dubbele tankwagen staan van elephant sands. Ongeveer 35km voor de lodge is hij water aan het halen voor de olifanten
In nata kunnen we uit 3 tankstations naast elkaar kiezen. Lijkt luxemburg wel. De bewaker is geïnteresseerd in de route. Waar ligt Nederland eigenlijk? Hij wil er wel heen. Koud vindt hij niet erg maar als ik vertel dat het pas om 8.30u ligt wordt en om 16u donker gelooft hij dat niet. Zijn enthousiasme is ineens een stuk minder. Snel een boodschap bij choppies want het echte aanvullen van de voorraad komt wel weer in zuid afrika. Bij deze supermarkt hebben we vorig jaar ook boodschappen gedaan maar toen gingen we naar kubu island.
Druppel en ineens gaat het keihard spoelen en het onweert ook. Bij nata lodge betalen we 170 pula voor 2 personen kamperen. Als je in usd betaalt, ben je per persoon 13 usd kwijt. Betalen in pula scheelt dus de helft. Dat was bij ihaha ook al.
Yep, nata lodge heeft een prachtig zwembad en her is weer geen lekker zwemweer. De camping is groen maar ligt naast de snelweg en dat is weer even wennen. We zitten een tijdje onder de nieuwe paraplu bij het zwembad maar het is koud. Alles onder de 25 graden is koud. We gaan lekker in de auto zitten waar het nog 28 graden is. Het regent gestaag door. Warme douche, daar is het weer voor en dan naar het restaurant. Maar we zijn veel te vroeg en mogen pas om 19u terug komen. Internet werkt niet. Stroomstoring door de regen. Tia. Eten was goed en we kregen zelfs een flinterdun schijfje komkommer en een stukje rode paprika formaat tandenstoker als garnering. We bestellen 1 toetje, wafel met ijs, doe eens gek, maar krijgen er 2. One to share snappen ze niet. De bewaker is blij als we terug zijn want we moesten nog intekenen. Zijn administratie was nog niet compleet en in botswana kan dat echt niet. We zetten de tent op in het donker maar dat is beter dan in de regen. Hier zijn toch geen wilde dieren, alleen waakhonden. De vrachtwagens rijden nog een tijd door maar dan is het toch stil. Gelukkig want de weg naar kasane loopt dwars door het wildpark, chobe in botswana en hwange in zimbabwe.
Deteema Dam, Hwange, Zimbabwe
Hele rustige nacht. Alleen gekrijs van de nijlganzen. Hoog vinkeveen gehalte. Geen zonsopkomst want het is zwaar bewolkt. Alle vogels zijn weg bij de poel en de krokodil is rondjes aan het zwemmen. In de verte staan de hertjes, baboons en de zebra’s. We pakken in en rijden via salt pan, big tom en little tom naar robins camp. Het eerste stuk zijn gemene stenen. Daarna is het of we op zwart tapijt rijden. We zien dezelfde beesten. Een giraffe op de zout pan, dan de 5 zebra’s waarvan 1 jonkie, de familie springbok, de 3 en 2 impala’s en een roan antilope. Onderweg naar de grens zien we warthogs, impala’s, springbok, baboons en een mannetjes kudu. De weg is rood gravel en alle bomen en struiken zijn groen.
Om 10.45u zijn we bij pandamatenga. De zim overgang is in 15 minuten klaar. We geven al ons eten en daar zijn ze heel blij mee. Dan naar botswana. Ook daar zijn we in 15 minuten doorheen inclusief invullen van het klanttevredenheidsonderzoek, ontsmetten van schoenen en banden en de auto- en koelkast inspectie. Maar zoals gezegd hebben we niets meer. We rijden naar nata lodge. De weg is goed asfalt met borden die waarschuwen voor overstekende olifanten. Yeah right. Nou we hebben er 6 gezien op en naast de snelweg waar je 120km per uur mag rijden. En waar ook alle vrachtwagens voor zim en zam overheen denderen. Ook liepen er nog 2 zebra’s over en stonden er 2 dikdiks aan de weg. Het veehek was dit keer ook geen probleem al moeten koelkast en vriezer wel weer open en de schoenen weer ontsmet. Hij wilde graag koud drinken en water was prima. Langs de weg zien we een prachtige dubbele tankwagen staan van elephant sands. Ongeveer 35km voor de lodge is hij water aan het halen voor de olifanten
In nata kunnen we uit 3 tankstations naast elkaar kiezen. Lijkt luxemburg wel. De bewaker is geïnteresseerd in de route. Waar ligt Nederland eigenlijk? Hij wil er wel heen. Koud vindt hij niet erg maar als ik vertel dat het pas om 8.30u ligt wordt en om 16u donker gelooft hij dat niet. Zijn enthousiasme is ineens een stuk minder. Snel een boodschap bij choppies want het echte aanvullen van de voorraad komt wel weer in zuid afrika. Bij deze supermarkt hebben we vorig jaar ook boodschappen gedaan maar toen gingen we naar kubu island.
Druppel en ineens gaat het keihard spoelen en het onweert ook. Bij nata lodge betalen we 170 pula voor 2 personen kamperen. Als je in usd betaalt, ben je per persoon 13 usd kwijt. Betalen in pula scheelt dus de helft. Dat was bij ihaha ook al.
Yep, nata lodge heeft een prachtig zwembad en her is weer geen lekker zwemweer. De camping is groen maar ligt naast de snelweg en dat is weer even wennen. We zitten een tijdje onder de nieuwe paraplu bij het zwembad maar het is koud. Alles onder de 25 graden is koud. We gaan lekker in de auto zitten waar het nog 28 graden is. Het regent gestaag door. Warme douche, daar is het weer voor en dan naar het restaurant. Maar we zijn veel te vroeg en mogen pas om 19u terug komen. Internet werkt niet. Stroomstoring door de regen. Tia. Eten was goed en we kregen zelfs een flinterdun schijfje komkommer en een stukje rode paprika formaat tandenstoker als garnering. We bestellen 1 toetje, wafel met ijs, doe eens gek, maar krijgen er 2. One to share snappen ze niet. De bewaker is blij als we terug zijn want we moesten nog intekenen. Zijn administratie was nog niet compleet en in botswana kan dat echt niet. We zetten de tent op in het donker maar dat is beter dan in de regen. Hier zijn toch geen wilde dieren, alleen waakhonden. De vrachtwagens rijden nog een tijd door maar dan is het toch stil. Gelukkig want de weg naar kasane loopt dwars door het wildpark, chobe in botswana en hwange in zimbabwe.
Zondag 3 december 2017 Masuma Dam, hwange NP, Zimbabwe
Zondag 3 december 2017
Masuma Dam, hwange NP, Zimbabwe
Wat geweldig. Slapen bij je eigen waterhole! Je eigen hide hebben en een beheerder. Maar goed dat we gisteren zijn gaan betalen want er bleek toch nog een groep te zijn. Maar wij waren eerst.
We zien de laatste nijlpaarden thuiskomen. Verder is alles rustig. De leeuw is vanacht aan de wandel gegaan. We hebben hem wel gehoord maar niet gezien. Na de koffie gaan we een klein stukje rijden en zien waar hij de weg overgestoken is. Het gebied is zo groot en zo groen en er is overal water, die vind je niet meer. We gaan bij kampula kijken, 3 km van masuma dam. Hier verhuren ze safaritenten en zowel de goedkope als dure opties zien er goed uit. We krijgen een hele rondleiding. Mensen uit zimbabwe zijn zo veel vriendelijker als uit botswana. Dat is wel duidelijk.
We nemen voor vertrek nog een warme douche want edward heeft de donky aangemaakt. Stond al om 6u brandhout te hakken. Hij heeft ook nog afgewassen. Misschien voelde hij zich schuldig dat hij gisteren zo laat terug was en zijn dinnerdate gemist had. Hij was bij vrouw en kinders in sinamatella. Ze hebben er een schooltje en een kleine kliniek.
Vandaag is kudu dag. We moeten 2 keer remmen om ze niet aan te rijden. We rijden door naar robins camp en komen tot de conclusie dat het alweer te laat is om verder te rijden naar nata lodge. We vragen of er plek is bij deteema dam en dat is geen probleem. Schade 78 usd. Hoe ze de prijzen rekenen is me nog steeds een raadsel. Kamperen op een Picknickplaats obv walk-in is 29 usd pp. Dan per dag 20 usd entree p.p. en 10 voor de auto. Maar als je kampeert mag je de hele volgende dag nog in het park blijven tot 18u.
Het is ondertussen 12u en een aangename 40 graden in de auto. We gaan via little tom, big tom en salt pans terug. Ondanks de hitte zien we toch nog 2 roan antiloppen onder een boompje staan. We zien een paar bange zebra’s, enkele impala’s en wat springbok. Alles is hier doodsbang. Wordt hier toch gejaagd en gestroopt. Little tom is een mooie heldere plas met lelies. Bij big tom staat veel water in de rivier en wordt schoon water in een ronde drinkbak gepompt. Het lijkt wel een whirlpool. Hier zien we nog 2 impala’s op het veld. We rijden via een weg die niet op track4afrca staat, zien 2 struisvogels, naar deteema dam en gaan bij de hide staan. Deze kijkt uit over een waterplas met veel vogels en stukken gras waar bokkies op lopen. Een grote krokodil ligt in de zon. We maken tomaten kaas toasties voor lunch. Gerard gaat de auto repareren en daarna douchen. De watervoorraad zit in een zwarte ton dus het water is lauw maar goed genoeg. Het uitzicht vanuit de douche is fantastisch. Je kijkt dwars door de palen omheining heen op de poel, de weide met bokkies en baboons. Als we om 17u 2km naar links rijden zien we nog veel meer bokkies, 5 zebra’s en 4 giraffen. 2km de andere kant is een picknickplaats. Ziet er mooi uit met de bomen en de stenen maar is absoluut niet leuk om te kamperen en je hebt ook geen zicht op water. De 2 assistenten hebben zeker vrijgenomen vandaag. Ook aan deze kant 7 zebra’s, heel veel springbok en enkele kudu’s. Gerard maakt de hide zelf school en steekt een vuurtje aan. Hele dag windstil maar zodra het vuur aan is, gaat het waaien. We zien de maan opkomen boven de waterhole. Het was de hele dag bewolkt en even dachten we dat het zou gaan regenen maar toch niet. In de verte zien we onweer. Dan zien we de maansopkomst. Prachtig en volle maan.
Masuma Dam, hwange NP, Zimbabwe
Wat geweldig. Slapen bij je eigen waterhole! Je eigen hide hebben en een beheerder. Maar goed dat we gisteren zijn gaan betalen want er bleek toch nog een groep te zijn. Maar wij waren eerst.
We zien de laatste nijlpaarden thuiskomen. Verder is alles rustig. De leeuw is vanacht aan de wandel gegaan. We hebben hem wel gehoord maar niet gezien. Na de koffie gaan we een klein stukje rijden en zien waar hij de weg overgestoken is. Het gebied is zo groot en zo groen en er is overal water, die vind je niet meer. We gaan bij kampula kijken, 3 km van masuma dam. Hier verhuren ze safaritenten en zowel de goedkope als dure opties zien er goed uit. We krijgen een hele rondleiding. Mensen uit zimbabwe zijn zo veel vriendelijker als uit botswana. Dat is wel duidelijk.
We nemen voor vertrek nog een warme douche want edward heeft de donky aangemaakt. Stond al om 6u brandhout te hakken. Hij heeft ook nog afgewassen. Misschien voelde hij zich schuldig dat hij gisteren zo laat terug was en zijn dinnerdate gemist had. Hij was bij vrouw en kinders in sinamatella. Ze hebben er een schooltje en een kleine kliniek.
Vandaag is kudu dag. We moeten 2 keer remmen om ze niet aan te rijden. We rijden door naar robins camp en komen tot de conclusie dat het alweer te laat is om verder te rijden naar nata lodge. We vragen of er plek is bij deteema dam en dat is geen probleem. Schade 78 usd. Hoe ze de prijzen rekenen is me nog steeds een raadsel. Kamperen op een Picknickplaats obv walk-in is 29 usd pp. Dan per dag 20 usd entree p.p. en 10 voor de auto. Maar als je kampeert mag je de hele volgende dag nog in het park blijven tot 18u.
Het is ondertussen 12u en een aangename 40 graden in de auto. We gaan via little tom, big tom en salt pans terug. Ondanks de hitte zien we toch nog 2 roan antiloppen onder een boompje staan. We zien een paar bange zebra’s, enkele impala’s en wat springbok. Alles is hier doodsbang. Wordt hier toch gejaagd en gestroopt. Little tom is een mooie heldere plas met lelies. Bij big tom staat veel water in de rivier en wordt schoon water in een ronde drinkbak gepompt. Het lijkt wel een whirlpool. Hier zien we nog 2 impala’s op het veld. We rijden via een weg die niet op track4afrca staat, zien 2 struisvogels, naar deteema dam en gaan bij de hide staan. Deze kijkt uit over een waterplas met veel vogels en stukken gras waar bokkies op lopen. Een grote krokodil ligt in de zon. We maken tomaten kaas toasties voor lunch. Gerard gaat de auto repareren en daarna douchen. De watervoorraad zit in een zwarte ton dus het water is lauw maar goed genoeg. Het uitzicht vanuit de douche is fantastisch. Je kijkt dwars door de palen omheining heen op de poel, de weide met bokkies en baboons. Als we om 17u 2km naar links rijden zien we nog veel meer bokkies, 5 zebra’s en 4 giraffen. 2km de andere kant is een picknickplaats. Ziet er mooi uit met de bomen en de stenen maar is absoluut niet leuk om te kamperen en je hebt ook geen zicht op water. De 2 assistenten hebben zeker vrijgenomen vandaag. Ook aan deze kant 7 zebra’s, heel veel springbok en enkele kudu’s. Gerard maakt de hide zelf school en steekt een vuurtje aan. Hele dag windstil maar zodra het vuur aan is, gaat het waaien. We zien de maan opkomen boven de waterhole. Het was de hele dag bewolkt en even dachten we dat het zou gaan regenen maar toch niet. In de verte zien we onweer. Dan zien we de maansopkomst. Prachtig en volle maan.
Zondag 3 december 2017 Masuma Dam, hwange NP, Zimbabwe
Zondag 3 december 2017
Masuma Dam, hwange NP, Zimbabwe
Wat geweldig. Slapen bij je eigen waterhole! Je eigen hide hebben en een beheerder. Maar goed dat we gisteren zijn gaan betalen want er bleek toch nog een groep te zijn. Maar wij waren eerst.
We zien de laatste nijlpaarden thuiskomen. Verder is alles rustig. De leeuw is vanacht aan de wandel gegaan. We hebben hem wel gehoord maar niet gezien. Na de koffie gaan we een klein stukje rijden en zien waar hij de weg overgestoken is. Het gebied is zo groot en zo groen en er is overal water, die vind je niet meer. We gaan bij kampula kijken, 3 km van masuma dam. Hier verhuren ze safaritenten en zowel de goedkope als dure opties zien er goed uit. We krijgen een hele rondleiding. Mensen uit zimbabwe zijn zo veel vriendelijker als uit botswana. Dat is wel duidelijk.
We nemen voor vertrek nog een warme douche want edward heeft de donky aangemaakt. Stond al om 6u brandhout te hakken. Hij heeft ook nog afgewassen. Misschien voelde hij zich schuldig dat hij gisteren zo laat terug was en zijn dinnerdate gemist had. Hij was bij vrouw en kinders in sinamatella. Ze hebben er een schooltje en een kleine kliniek.
Vandaag is kudu dag. We moeten 2 keer remmen om ze niet aan te rijden. We rijden door naar robins camp en komen tot de conclusie dat het alweer te laat is om verder te rijden naar nata lodge. We vragen of er plek is bij deteema dam en dat is geen probleem. Schade 78 usd. Hoe ze de prijzen rekenen is me nog steeds een raadsel. Kamperen op een Picknickplaats obv walk-in is 29 usd pp. Dan per dag 20 usd entree p.p. en 10 voor de auto. Maar als je kampeert mag je de hele volgende dag nog in het park blijven tot 18u.
Het is ondertussen 12u en een aangename 40 graden in de auto. We gaan via little tom, big tom en salt pans terug. Ondanks de hitte zien we toch nog 2 roan antiloppen onder een boompje staan. We zien een paar bange zebra’s, enkele impala’s en wat springbok. Alles is hier doodsbang. Wordt hier toch gejaagd en gestroopt. Little tom is een mooie heldere plas met lelies. Bij big tom staat veel water in de rivier en wordt schoon water in een ronde drinkbak gepompt. Het lijkt wel een whirlpool. Hier zien we nog 2 impala’s op het veld. We rijden via een weg die niet op track4afrca staat, zien 2 struisvogels, naar deteema dam en gaan bij de hide staan. Deze kijkt uit over een waterplas met veel vogels en stukken gras waar bokkies op lopen. Een grote krokodil ligt in de zon. We maken tomaten kaas toasties voor lunch. Gerard gaat de auto repareren en daarna douchen. De watervoorraad zit in een zwarte ton dus het water is lauw maar goed genoeg. Het uitzicht vanuit de douche is fantastisch. Je kijkt dwars door de palen omheining heen op de poel, de weide met bokkies en baboons. Als we om 17u 2km naar links rijden zien we nog veel meer bokkies, 5 zebra’s en 4 giraffen. 2km de andere kant is een picknickplaats. Ziet er mooi uit met de bomen en de stenen maar is absoluut niet leuk om te kamperen en je hebt ook geen zicht op water. De 2 assistenten hebben zeker vrijgenomen vandaag. Ook aan deze kant 7 zebra’s, heel veel springbok en enkele kudu’s. Gerard maakt de hide zelf school en steekt een vuurtje aan. Hele dag windstil maar zodra het vuur aan is, gaat het waaien. We zien de maan opkomen boven de waterhole. Het was de hele dag bewolkt en even dachten we dat het zou gaan regenen maar toch niet. In de verte zien we onweer. Dan zien we de maansopkomst. Prachtig en volle maan.
Masuma Dam, hwange NP, Zimbabwe
Wat geweldig. Slapen bij je eigen waterhole! Je eigen hide hebben en een beheerder. Maar goed dat we gisteren zijn gaan betalen want er bleek toch nog een groep te zijn. Maar wij waren eerst.
We zien de laatste nijlpaarden thuiskomen. Verder is alles rustig. De leeuw is vanacht aan de wandel gegaan. We hebben hem wel gehoord maar niet gezien. Na de koffie gaan we een klein stukje rijden en zien waar hij de weg overgestoken is. Het gebied is zo groot en zo groen en er is overal water, die vind je niet meer. We gaan bij kampula kijken, 3 km van masuma dam. Hier verhuren ze safaritenten en zowel de goedkope als dure opties zien er goed uit. We krijgen een hele rondleiding. Mensen uit zimbabwe zijn zo veel vriendelijker als uit botswana. Dat is wel duidelijk.
We nemen voor vertrek nog een warme douche want edward heeft de donky aangemaakt. Stond al om 6u brandhout te hakken. Hij heeft ook nog afgewassen. Misschien voelde hij zich schuldig dat hij gisteren zo laat terug was en zijn dinnerdate gemist had. Hij was bij vrouw en kinders in sinamatella. Ze hebben er een schooltje en een kleine kliniek.
Vandaag is kudu dag. We moeten 2 keer remmen om ze niet aan te rijden. We rijden door naar robins camp en komen tot de conclusie dat het alweer te laat is om verder te rijden naar nata lodge. We vragen of er plek is bij deteema dam en dat is geen probleem. Schade 78 usd. Hoe ze de prijzen rekenen is me nog steeds een raadsel. Kamperen op een Picknickplaats obv walk-in is 29 usd pp. Dan per dag 20 usd entree p.p. en 10 voor de auto. Maar als je kampeert mag je de hele volgende dag nog in het park blijven tot 18u.
Het is ondertussen 12u en een aangename 40 graden in de auto. We gaan via little tom, big tom en salt pans terug. Ondanks de hitte zien we toch nog 2 roan antiloppen onder een boompje staan. We zien een paar bange zebra’s, enkele impala’s en wat springbok. Alles is hier doodsbang. Wordt hier toch gejaagd en gestroopt. Little tom is een mooie heldere plas met lelies. Bij big tom staat veel water in de rivier en wordt schoon water in een ronde drinkbak gepompt. Het lijkt wel een whirlpool. Hier zien we nog 2 impala’s op het veld. We rijden via een weg die niet op track4afrca staat, zien 2 struisvogels, naar deteema dam en gaan bij de hide staan. Deze kijkt uit over een waterplas met veel vogels en stukken gras waar bokkies op lopen. Een grote krokodil ligt in de zon. We maken tomaten kaas toasties voor lunch. Gerard gaat de auto repareren en daarna douchen. De watervoorraad zit in een zwarte ton dus het water is lauw maar goed genoeg. Het uitzicht vanuit de douche is fantastisch. Je kijkt dwars door de palen omheining heen op de poel, de weide met bokkies en baboons. Als we om 17u 2km naar links rijden zien we nog veel meer bokkies, 5 zebra’s en 4 giraffen. 2km de andere kant is een picknickplaats. Ziet er mooi uit met de bomen en de stenen maar is absoluut niet leuk om te kamperen en je hebt ook geen zicht op water. De 2 assistenten hebben zeker vrijgenomen vandaag. Ook aan deze kant 7 zebra’s, heel veel springbok en enkele kudu’s. Gerard maakt de hide zelf school en steekt een vuurtje aan. Hele dag windstil maar zodra het vuur aan is, gaat het waaien. We zien de maan opkomen boven de waterhole. Het was de hele dag bewolkt en even dachten we dat het zou gaan regenen maar toch niet. In de verte zien we onweer. Dan zien we de maansopkomst. Prachtig en volle maan.
donderdag 7 december 2017
Zaterdag 2 december 2017 Painted dogs guesthouse, hwange, zimbabwe
Zaterdag 2 december 2017
Painted dogs guesthouse, hwange, zimbabwe
Om 5u op en auto laden. Buiten horen we wahoes van baboons. Ze zijn in paniek. Als we om 5.45u gaan rijden, wijst de bewaking ons op enorme leeuwenpoten, nog geen 25m van de voordeur. Even verder nog meer leeuwenpoten en ze komen van de hoofdweg. Ik vind nog steeds dat je buiten het park meer beesten ziet dan erin. Het wildebeest staat ook weer aan de weg. We zeggen de 2 aardige jongens bij de slagboom naar het park gedag met een rol koekjes. In maincamp staan heel veel springbokken. We betalen 50 usd voor 2 personen en auto en rijden dan bovenlangs richting sinamatella. Overal water maar geen beesten. Na 2 uur zien we bij picknickplaats mabuye mabene 7 giraffen in een cirkel onder een boom. We besluiten niet de hoofdweg maar een parallel weg te pakken. Ondanks dat we geen beest zien is deze veel leuker en veel beter maar blijkt alleen voor personeel te zijn volgens de enige auto die we er tegenkomen. Dan de hoofdweg weer. Het grootste gedeelte van het slechte asfalt hebben we omzeilt. Nu zien we af en toe olifanten. En dan zijn we al bij shumba met de 4 prachtige kraanvogels. 17km verder is masuma dam. Edward is blij ons te zien en regelt via de radio dat we vanacht kunnen blijven. Hij verteld dat hij vanochtend om 6u 4 leeuwinnen water heeft zien drinken en nu liggen ze in de bosjes. We gaan weer in onze prive hide zitten. Het is warm en rustig met dieren. We besluiten toch maar op en neer naar sinamatella te rijden. Dat scheelt morgen weer tijd en dan krijgt edward geen problemen. Over 27km doe je hier toch snel 1,5 uur. Bij Sinamatella betaal ik 58 usd voor camping maar ze doet heel moeilijk. We kijken nog even naar het fantasstische uitzicht bij het restaurant, staat edward daar. We rijden langs de plek waar we vorige keer de leeuwen zagen maar daar staan nu zwijntjes. Het is zwijnendag want dat zijn de enige dieren die we verder tegenkomen. Wel met jong. We stoppen nog bij mazumo dam maar daar lijkt het of ze een viswedstrijd hebben. Wel 25 locals zijn aan het vissen om het meer heen. Hoezo, stay in your car? Rond 16u zijn we weer terug bij masuma. Het blijft rustig al zien we wel wat hertjes, 8 giraffen en 2 jakhalzen. De nijlpaarden worden steeds activer en gaan rondjes rennen en hun kaken losmaken. 2 krokodillen liggen op te warmen in de zon. Een familie baboon wandelt samen met bokkies. De baboons lopen achter het hek van de picknicksite om, doodsbang. Hier beroven ze je dus niet. Het is 18u geweest edward is nog niet terug. Gelukkig is er nog warm water voor de douche. We gaan met licht eten. Het is bewolkt dus van de zonsondergang zien we niet veel. Als het donker is, gaan de nijlpaarden 1 voor 1 de kant weer op om te grazen. En dan uit het niets komen de olifanten en ze blijven komen. Tot diep in de nacht. De laatste olifanten botsen zelfs met de vroege nijlpaarden. Eerst drinken en dan uitgebreid in bad. Bommetjes zelfs. Wat een kabaal, rennen door het water, spetteren, plonsen, slagtanden kletsen, trompetter, we kunnen het gebrul van de leeuw amper horen. Het is bijna volle maan dus we kunnen de olifanten heel goed zien. Edward komt om 20u ook terug en doet het hek dicht. Hij komt gedag zeggen en is meteen weer weg. Wij blijven nog een tijd naar de olifanten kijken bij maanlicht. De vuurvliegjes zijn schattig.
Painted dogs guesthouse, hwange, zimbabwe
Om 5u op en auto laden. Buiten horen we wahoes van baboons. Ze zijn in paniek. Als we om 5.45u gaan rijden, wijst de bewaking ons op enorme leeuwenpoten, nog geen 25m van de voordeur. Even verder nog meer leeuwenpoten en ze komen van de hoofdweg. Ik vind nog steeds dat je buiten het park meer beesten ziet dan erin. Het wildebeest staat ook weer aan de weg. We zeggen de 2 aardige jongens bij de slagboom naar het park gedag met een rol koekjes. In maincamp staan heel veel springbokken. We betalen 50 usd voor 2 personen en auto en rijden dan bovenlangs richting sinamatella. Overal water maar geen beesten. Na 2 uur zien we bij picknickplaats mabuye mabene 7 giraffen in een cirkel onder een boom. We besluiten niet de hoofdweg maar een parallel weg te pakken. Ondanks dat we geen beest zien is deze veel leuker en veel beter maar blijkt alleen voor personeel te zijn volgens de enige auto die we er tegenkomen. Dan de hoofdweg weer. Het grootste gedeelte van het slechte asfalt hebben we omzeilt. Nu zien we af en toe olifanten. En dan zijn we al bij shumba met de 4 prachtige kraanvogels. 17km verder is masuma dam. Edward is blij ons te zien en regelt via de radio dat we vanacht kunnen blijven. Hij verteld dat hij vanochtend om 6u 4 leeuwinnen water heeft zien drinken en nu liggen ze in de bosjes. We gaan weer in onze prive hide zitten. Het is warm en rustig met dieren. We besluiten toch maar op en neer naar sinamatella te rijden. Dat scheelt morgen weer tijd en dan krijgt edward geen problemen. Over 27km doe je hier toch snel 1,5 uur. Bij Sinamatella betaal ik 58 usd voor camping maar ze doet heel moeilijk. We kijken nog even naar het fantasstische uitzicht bij het restaurant, staat edward daar. We rijden langs de plek waar we vorige keer de leeuwen zagen maar daar staan nu zwijntjes. Het is zwijnendag want dat zijn de enige dieren die we verder tegenkomen. Wel met jong. We stoppen nog bij mazumo dam maar daar lijkt het of ze een viswedstrijd hebben. Wel 25 locals zijn aan het vissen om het meer heen. Hoezo, stay in your car? Rond 16u zijn we weer terug bij masuma. Het blijft rustig al zien we wel wat hertjes, 8 giraffen en 2 jakhalzen. De nijlpaarden worden steeds activer en gaan rondjes rennen en hun kaken losmaken. 2 krokodillen liggen op te warmen in de zon. Een familie baboon wandelt samen met bokkies. De baboons lopen achter het hek van de picknicksite om, doodsbang. Hier beroven ze je dus niet. Het is 18u geweest edward is nog niet terug. Gelukkig is er nog warm water voor de douche. We gaan met licht eten. Het is bewolkt dus van de zonsondergang zien we niet veel. Als het donker is, gaan de nijlpaarden 1 voor 1 de kant weer op om te grazen. En dan uit het niets komen de olifanten en ze blijven komen. Tot diep in de nacht. De laatste olifanten botsen zelfs met de vroege nijlpaarden. Eerst drinken en dan uitgebreid in bad. Bommetjes zelfs. Wat een kabaal, rennen door het water, spetteren, plonsen, slagtanden kletsen, trompetter, we kunnen het gebrul van de leeuw amper horen. Het is bijna volle maan dus we kunnen de olifanten heel goed zien. Edward komt om 20u ook terug en doet het hek dicht. Hij komt gedag zeggen en is meteen weer weg. Wij blijven nog een tijd naar de olifanten kijken bij maanlicht. De vuurvliegjes zijn schattig.
Vrijdag 1 december 2017 Painted dog guesthouse, hwange, Zimbabwe
Vrijdag 1 december 2017
Painted dog guesthouse, hwange, Zimbabwe
Toch anders, slapen in een bed met een ventilator boven je. Om 5u staan we op. Esther gaat mee om de wilde honden te zoeken. Om 5.45u komt jealouse ons ophalen. We rijden naar het park. Onderweg komen we een toerist tegen die over de weg jogt. Kommentaar uit de auto: he wants to be eaten by lions! Hier geen hekken om het park. En de leeuwen wandelen nogal eens de communities in. Schijnt hier 1 van de problemen te zijn. We rijden het park in en betalen 20usd pp entree. Dan pikken we de gewapende ranger Trust op en gaan op zoek naar de wilde honden. We komen langs een waterplas waar enkele waterbucks, kudu’s en bokkies staan. We zien nog een jakhals en een giraffe maar verder zien we geen leven. Alle waterpoelen zijn dierloos. De honden liggen ook diep in de bossen waar we niet bij kunnen. Om 9u rijden we terug. Buiten het park loopt een giraffe. We kletsen een poosje met Dr. Esther over goede doelen en leven in zimbabwe. We besluiten nog maar een nachtje te blijven en morgen te beginnen aan de terugreis naar botswana via het park. Beitbridge had nu ook een optie geweest omdat de roadblocks overgenomen zijn door militairen. Maar het blijft nog steeds een vreselijke grensovergang. We gaan foto’s backuppen, verhaaltje schrijven, rijden langs kantoor voor internet en naar het boekingskantoor in het park. Daar willen ze ons echter niet helpen met een picknickspot voor morgen omdat degenen die wij willen onder de 2 andere hoofdkampen vallen. En ze willen niet bellen want de andere kampen zouden geen telefoon hebben. B.s. we zijn bij beide geweest en die waren gewoon aan het bellen. Dan maar terug naar PDC want om 16u zouden we opgehaald worden om de honden weer te zoeken, dachten we. Maar er is niemand en komt niemand. De tuinman spreekt geen engels en de telefoon wordt niet opgenomen. Typisch vrijdagmiddag.
Uiteindelijk rijden we nog maar een keer op en neer naar maincamp. Je komt dan langs 2 waterholes en buiten het park zie je soms meer dieren als erin. Zo staan er 4 mannetjes kudu’s, heel veel bokkies en 1 wildebeest. Aan de weg zit een familie baboon, maar die is heel bang wat hier dus niet gek is. Omdat we nu vroeg terug zijn, gaat gerard alsnog macaronie koken. We geven de 2 bewakers ook een bakje en eten zelf bij kaarslicht ipv tl-licht. Als esther thuiskomt kan ze ook aanschuiven. Ze zegt dat de bewakers leeuwen gehoord hebben.
Painted dog guesthouse, hwange, Zimbabwe
Toch anders, slapen in een bed met een ventilator boven je. Om 5u staan we op. Esther gaat mee om de wilde honden te zoeken. Om 5.45u komt jealouse ons ophalen. We rijden naar het park. Onderweg komen we een toerist tegen die over de weg jogt. Kommentaar uit de auto: he wants to be eaten by lions! Hier geen hekken om het park. En de leeuwen wandelen nogal eens de communities in. Schijnt hier 1 van de problemen te zijn. We rijden het park in en betalen 20usd pp entree. Dan pikken we de gewapende ranger Trust op en gaan op zoek naar de wilde honden. We komen langs een waterplas waar enkele waterbucks, kudu’s en bokkies staan. We zien nog een jakhals en een giraffe maar verder zien we geen leven. Alle waterpoelen zijn dierloos. De honden liggen ook diep in de bossen waar we niet bij kunnen. Om 9u rijden we terug. Buiten het park loopt een giraffe. We kletsen een poosje met Dr. Esther over goede doelen en leven in zimbabwe. We besluiten nog maar een nachtje te blijven en morgen te beginnen aan de terugreis naar botswana via het park. Beitbridge had nu ook een optie geweest omdat de roadblocks overgenomen zijn door militairen. Maar het blijft nog steeds een vreselijke grensovergang. We gaan foto’s backuppen, verhaaltje schrijven, rijden langs kantoor voor internet en naar het boekingskantoor in het park. Daar willen ze ons echter niet helpen met een picknickspot voor morgen omdat degenen die wij willen onder de 2 andere hoofdkampen vallen. En ze willen niet bellen want de andere kampen zouden geen telefoon hebben. B.s. we zijn bij beide geweest en die waren gewoon aan het bellen. Dan maar terug naar PDC want om 16u zouden we opgehaald worden om de honden weer te zoeken, dachten we. Maar er is niemand en komt niemand. De tuinman spreekt geen engels en de telefoon wordt niet opgenomen. Typisch vrijdagmiddag.
Uiteindelijk rijden we nog maar een keer op en neer naar maincamp. Je komt dan langs 2 waterholes en buiten het park zie je soms meer dieren als erin. Zo staan er 4 mannetjes kudu’s, heel veel bokkies en 1 wildebeest. Aan de weg zit een familie baboon, maar die is heel bang wat hier dus niet gek is. Omdat we nu vroeg terug zijn, gaat gerard alsnog macaronie koken. We geven de 2 bewakers ook een bakje en eten zelf bij kaarslicht ipv tl-licht. Als esther thuiskomt kan ze ook aanschuiven. Ze zegt dat de bewakers leeuwen gehoord hebben.
Donderdag 30 november 2017 TOPPER Masuma dam picknickplaats, hwange NP, Zimbabwe
Donderdag 30 november 2017 TOPPER
Masuma dam picknickplaats, hwange NP, Zimbabwe
Crowned cranes
Green mamba
Wandelende tak
The painted dog conservation
7 wilde honden, 3 volwassen en 4 welpen
Wat een enorme luxe om wakker te worden bij je eigen prive waterhole. De olifantn zijn allemaal weg en de nijlpaarden zijn weer terug. Op een paar kudu’s na is het rustig. Om 6u gaat het hek open voor andere bezoekers. 2 auto’s komen van kampula. Ook zij hebben de leeuw gehoord maar niet gezien.
Edward heeft de donky aangestoken en ik neem nog maar een warme douche. Om 8u gaan we rijden en stoppen bij shumba. Mooie waterplas met kleine, nieuwe hide maar wel 500m van de kampeerplek dus moet je altijd de auto pakken. Geen beesten maar wel 4 prachtige gekroonde kraanvogels. We rijden verder en komen op de 75km lange asfaltweg zonder asfalt. De weg is ver vergaan en het gaat langzaam. We zien enkele olifanten. We moeten remmen voor een joekel die op de weg staat en verderop moeten we weer stoppen voor een kleine schildpad die oversteekt. We kijken bij bijna alle waterholes onderweg en dat zijn er veel, ook de natuurlijke poelen staan vol en de kunstmatig zijn door de regen extra groot. Weinig dieren. We komen ook maar 1 (safari)auto tegen en die rijdt door. Bij main camp kijken we op de lege, niet bijzondere camping en stoppen we in de schaduw van een boom voor joghurt. Ziet gerard ineens een slang op de stam van de boom. Een groene mamba, giftig.
Om 12.30u zijn we bij de painted dog conservation. Ze zijn makkelijk te vinden net buiten het park. De professionaliteit verrast ons aangenaam. In een grote hal wordt het verhaal van painted dog eyespot verteld met beeld en foto materiaal. Needless to say dat de hele roedel als gevolg van menselijk handelen uitgeroeid is. Ouders doodgeschoten. Pups verhongerd. Ook stropen met strikken is een mega probleem. Alles gaat kapot. De conservation probeert veel voorlichting te geven en we zien een bus van schoolkinderen die 4 dagen in de bush camp blijven. In een afgesloten stuk met een loopbrug van 800m eroverheen zit momenteel 1 teef. Daarnaast hebben ze nog 2 andere honden in de opvang maar die zien we niet. Om 14u gaan we naar het guesthouse waar we vanacht slapen. We kunnen onze was inleveren en dat is feest. We douwen de 10kg bovenlader 2x vol. Eindelijk alles weer fris en schoon. Een handwasje kan wel maar is toch behelpen.
Om 16u komt de hoofd tracker genaamd jealouse ons halen om met peilzender de wilde honden te gaan zoeken. Onze entree passen zijn nog geldig en de jongens bij de slagboom herkennen ons nog ook al zijn ze behoorlijk aangeschoten. Bij main camp moeten we een gewapende parkguard ophalen. Ak47 kalasnikov gaat mee op de achterbank. We hobbelen een heel eind door het park zonder dieren te zien. Dan hoort jealous de piep en de honden komen dichter bij. We wachten, en wachten en wachten. Het is lekker warm in de stokoude landrover defender en we hebben hordes vliegen en horsels in de auto. Naast mijn hoofd zit een piepklein spinnetje maar hij weet zonder net een horsel te pakken. Tja, veel anders is er niet te zien, of toch naast de auto een wandelende tak! Maar voor ik een foto kan maken, en uitstappen is nu geloof is geen optie, gaan we er als een speer vandoor naar een ander pad. En daar op de weg liggen de wilde honden. Wat een plaatjes. Ik tel er 7, 3 volwassenen en 4 redelijk grote pups maar het moeten er in totaal 9 geweest zijn. Een aantal hebben een collar om ze uit te pijlen maar ze geven ook enige bescherming tegen de dodelijke strikken. De honden blijven nog even op de weg. 2 pups komen samen heel nieusgierig naar de auto toe. Dan gaan ze naar het kleine plasje naast de weg. Wij gaan dwars door de vegetatie en kunnen ze nog heel even zien voor ze in de bossen verdwijnen. Het wordt al donker en uiteindelijk zijn we pas om 20u terug. Macaronie wordt het dus niet meer. Dan maar een bonensalade en brood met gehakt, champignons en ui. Gerard heeft namelijk mayonaise gezien. De koelkast staat vol eten en drinken en we mogen pakken wat we willen. Om 21u stop een auto die nog een gast afgooit en heel veel boodschappen. Ze kan meteen aanschuiven. Het is esther die 10 jaar in zimbabwe gewoond heeft. Ze heeft zich jaren voor de honden ingezet en voor haar dokteraal de cheetah populatie in in zimbabwe in kaart gebracht. Haar aanbevelingen vielen niet zo goed bij de regering. Na de dood van leeuw cecil moesten alle buitenlandse onderzoekers het land uit want die zagen en wisten veel te veel. O.a. hoe de dieren uit de nationale parken illegaal verhandeld worden naar onze grote vrienden in china. En hoe hard de populaties achteruit hollen door stropen en illegale jacht. Zo zijn er nog maar 150 cheetah’s over van de 1500 enkele jaren eerder. Van de wilde honden is nog maar 1% over. Lang leve de mens!
Ik had al een heel negatief beeld over het voortbestaan van wilde dieren, natuur en vissen nu blijkt dat ook Dr esther van der meer op basis van wetenschappelijk onderzoek deze mening deelt.
Masuma dam picknickplaats, hwange NP, Zimbabwe
Crowned cranes
Green mamba
Wandelende tak
The painted dog conservation
7 wilde honden, 3 volwassen en 4 welpen
Wat een enorme luxe om wakker te worden bij je eigen prive waterhole. De olifantn zijn allemaal weg en de nijlpaarden zijn weer terug. Op een paar kudu’s na is het rustig. Om 6u gaat het hek open voor andere bezoekers. 2 auto’s komen van kampula. Ook zij hebben de leeuw gehoord maar niet gezien.
Edward heeft de donky aangestoken en ik neem nog maar een warme douche. Om 8u gaan we rijden en stoppen bij shumba. Mooie waterplas met kleine, nieuwe hide maar wel 500m van de kampeerplek dus moet je altijd de auto pakken. Geen beesten maar wel 4 prachtige gekroonde kraanvogels. We rijden verder en komen op de 75km lange asfaltweg zonder asfalt. De weg is ver vergaan en het gaat langzaam. We zien enkele olifanten. We moeten remmen voor een joekel die op de weg staat en verderop moeten we weer stoppen voor een kleine schildpad die oversteekt. We kijken bij bijna alle waterholes onderweg en dat zijn er veel, ook de natuurlijke poelen staan vol en de kunstmatig zijn door de regen extra groot. Weinig dieren. We komen ook maar 1 (safari)auto tegen en die rijdt door. Bij main camp kijken we op de lege, niet bijzondere camping en stoppen we in de schaduw van een boom voor joghurt. Ziet gerard ineens een slang op de stam van de boom. Een groene mamba, giftig.
Om 12.30u zijn we bij de painted dog conservation. Ze zijn makkelijk te vinden net buiten het park. De professionaliteit verrast ons aangenaam. In een grote hal wordt het verhaal van painted dog eyespot verteld met beeld en foto materiaal. Needless to say dat de hele roedel als gevolg van menselijk handelen uitgeroeid is. Ouders doodgeschoten. Pups verhongerd. Ook stropen met strikken is een mega probleem. Alles gaat kapot. De conservation probeert veel voorlichting te geven en we zien een bus van schoolkinderen die 4 dagen in de bush camp blijven. In een afgesloten stuk met een loopbrug van 800m eroverheen zit momenteel 1 teef. Daarnaast hebben ze nog 2 andere honden in de opvang maar die zien we niet. Om 14u gaan we naar het guesthouse waar we vanacht slapen. We kunnen onze was inleveren en dat is feest. We douwen de 10kg bovenlader 2x vol. Eindelijk alles weer fris en schoon. Een handwasje kan wel maar is toch behelpen.
Om 16u komt de hoofd tracker genaamd jealouse ons halen om met peilzender de wilde honden te gaan zoeken. Onze entree passen zijn nog geldig en de jongens bij de slagboom herkennen ons nog ook al zijn ze behoorlijk aangeschoten. Bij main camp moeten we een gewapende parkguard ophalen. Ak47 kalasnikov gaat mee op de achterbank. We hobbelen een heel eind door het park zonder dieren te zien. Dan hoort jealous de piep en de honden komen dichter bij. We wachten, en wachten en wachten. Het is lekker warm in de stokoude landrover defender en we hebben hordes vliegen en horsels in de auto. Naast mijn hoofd zit een piepklein spinnetje maar hij weet zonder net een horsel te pakken. Tja, veel anders is er niet te zien, of toch naast de auto een wandelende tak! Maar voor ik een foto kan maken, en uitstappen is nu geloof is geen optie, gaan we er als een speer vandoor naar een ander pad. En daar op de weg liggen de wilde honden. Wat een plaatjes. Ik tel er 7, 3 volwassenen en 4 redelijk grote pups maar het moeten er in totaal 9 geweest zijn. Een aantal hebben een collar om ze uit te pijlen maar ze geven ook enige bescherming tegen de dodelijke strikken. De honden blijven nog even op de weg. 2 pups komen samen heel nieusgierig naar de auto toe. Dan gaan ze naar het kleine plasje naast de weg. Wij gaan dwars door de vegetatie en kunnen ze nog heel even zien voor ze in de bossen verdwijnen. Het wordt al donker en uiteindelijk zijn we pas om 20u terug. Macaronie wordt het dus niet meer. Dan maar een bonensalade en brood met gehakt, champignons en ui. Gerard heeft namelijk mayonaise gezien. De koelkast staat vol eten en drinken en we mogen pakken wat we willen. Om 21u stop een auto die nog een gast afgooit en heel veel boodschappen. Ze kan meteen aanschuiven. Het is esther die 10 jaar in zimbabwe gewoond heeft. Ze heeft zich jaren voor de honden ingezet en voor haar dokteraal de cheetah populatie in in zimbabwe in kaart gebracht. Haar aanbevelingen vielen niet zo goed bij de regering. Na de dood van leeuw cecil moesten alle buitenlandse onderzoekers het land uit want die zagen en wisten veel te veel. O.a. hoe de dieren uit de nationale parken illegaal verhandeld worden naar onze grote vrienden in china. En hoe hard de populaties achteruit hollen door stropen en illegale jacht. Zo zijn er nog maar 150 cheetah’s over van de 1500 enkele jaren eerder. Van de wilde honden is nog maar 1% over. Lang leve de mens!
Ik had al een heel negatief beeld over het voortbestaan van wilde dieren, natuur en vissen nu blijkt dat ook Dr esther van der meer op basis van wetenschappelijk onderzoek deze mening deelt.
Woensdag 29 november 2019 TOPPER Sinamatella camp, hwange, Zimbabwe
Woensdag 29 november 2019 TOPPER
Sinamatella camp, hwange, Zimbabwe
Sunrise bij Sinamatella met 106 zingende rangers
11 leeuwen
Mandavu Dam
Masuma Dam
Schildpad op rug van nijlpaard
Zwemmende olifanten bij maanlicht
So life goes on. En hoe?!
Vanacht hebben we verschillende hyena’s gehoord, apen en een jakhals. Voor de zon opkomt kleurt de hemel prachtig rood. De rangers in opleiding zijn al zingend hun ochtend roadrun aan het doen. Ze lopen een heel eind (10km). Geen wolkje aan de lucht en de zonsopkomst is prachtig. We doen niets anders als genieten van het geweldige uitzicht. Sinamatella ligt hoog op een berg en je kijkt over de hele vallei. En de hele campsite en de picknick spot zijn voor ons alleen. De graatmagere beheerder komt zich voorstellen. We praten een hele tijd met hem over de toekomst van Zimbabwe en de wildparken. We geven hem een zak eten want deze mensen hebben niets. Hij heeft zijn salaris al een tijd niet ontvangen. En zelfs als het salaris al gestort wordt, heeft de bank geen contanten om uit te betalen. Mensen slapen in rijen voor de bank in de hoop wat van hun geld te kunnen opnemen. De winkels schijnen vol te liggen maar al het contante geld is het land uit of ligt in zakken bij enkele mensen thuis.
We kijken nog of we beneden dieren zien, maar helemaal niets. We zien heel veel natuurlijke waterpoelen maar nergens is beweging. Wel vliegen er heel veel roofvogels en gieren op de thermiek. Zeker 30 stuks, altijd een mooi gezicht. Verder hebben we 2 vogeltjes, 2 eekhoorns, 4 dassies en een Lizard die voor de auto scharrelen. Om 9u gaan we naar de receptie om Masuma dam te boeken. Walk-in price 2 personen is 58 usd. Boek je deze van te voren via het kantoor in Harare ben je veel meer kwijt (172usd), maar je mag wel met maximaal 6 personen staan. De rol koekjes die we John geven verdwijnt snel achter de balie. We gaan naar het restaurant want daar heb je ook een fantastisch uitzicht. Net weer een ander stukje. Er is een klein winkeltje waar ze frisdrank, chips en koekjes verkopen. We gaan om 10u rijden en willen voor de grap kijken of we bij de kleine kunstmatige poel kunnen komen. We slaan een weg in en ik denk dat we bij een soort Hide komen en wil al bijna uitstappen als ik in mijn ooghoek ineens een leeuwin zie staan. Daarnaast liggen er nog 2. We rijden er heen maar ze zijn erg schrikachtig en beginnen te lopen. Naar de rest van de groep. Zoveel oortjes, allemaal vlak bij elkaar maar 11 zijn het er zeker. 1 voor 1 verdwijnen ze in de bosjes en we kunnen niet dichterbij komen. Nog geen beest gezien maar wel leeuwen. Hoeveel geluk heb je dan wel niet. We gaan door naar mandavu picknicksite voor ontbijt. Dit is ook al zo’n fantastische plek. Vanuit de hide kijk je op het meer met nijlpaarden, krokodillen en dode bomen. De assistenten gaan vissen. 2 grote hagedissen eten appelschillen. Een dassie komt kijken of er wat te halen valt. We rijden verder naar masuma dam. Hier ligt de hide ook een paar meter boven het water. We installeren ons want er is niemand op de beheerder edward na dan. Hij is blij dat hij weer gasten heeft. In de waterplas van 50 bij 100m liggen 23 nijlpaarden en we tellen 3 krokodillen. Een 4de krokodil ligt op de kant richting pierrebad, een 2de kleine natuurlijke poel. Het is rustig met dieren maar naarmate het later wordt, komt er vanalles langs. Bokkies, 10 kudu’s, 5 zebra’s, 2 giraffen. De 1e olifant komt langs. Dan zien we er nog een paar maar die rennen door. Hele zwermen zwaluwen vliegen boven het water. De nijlpaarden zijn heel aktief. Lopen te bekvechten en springen als echte airjaws uit het water. Als de zon onder is gaan ze 1 voo1 het water uit om op de kant te grazen. Een koppel dat in kapula verblijft is bij de hide langs geweest. Maar voor 18 uur moeten ze weg want dan gaat het hek om de picknick plek dicht. Ze zijn ook 2 nachten bij ngweshla geweest en hadden wilde honden op de camping. De honden hadden 2 impala’s gevangen en vervolgens kwamen de leeuwen in de camping om de buit af te pakken. Je moet de mazzel maar hebben.
We nodigen edward uit om mee te eten wat hij maar al te graag doet. Hij heeft een kalasnikov ak47 bij zich om ons te beschermen tegen de wilde beesten m.n. luipaard en leeuwen. Maar om 20u gaat hij al slapen in zijn kleine huisje aan de andere kant van het terrein. Er staat wel een omheining maar daar zitten de gaten in. Nou ja. Edward heeft wel een vuurtje voor ons gemaakt maar dat is nogal ver van de hide. Wij blijven nog in de hide en zien de ene na de andere familie olifant langs komen. Sommige gaan uitgebreid in de poel zwemmen. Kopje onder en elkaar omduwen. Heel veel gespetter en geplons. Dat gaat eigenlijk de hele nacht door. Tegen de ochtend wisselen de nijlpaarden van plek met de olifanten. We horen vlakbij een jakhals en later ook nog een leeuw brullen.
Sinamatella camp, hwange, Zimbabwe
Sunrise bij Sinamatella met 106 zingende rangers
11 leeuwen
Mandavu Dam
Masuma Dam
Schildpad op rug van nijlpaard
Zwemmende olifanten bij maanlicht
So life goes on. En hoe?!
Vanacht hebben we verschillende hyena’s gehoord, apen en een jakhals. Voor de zon opkomt kleurt de hemel prachtig rood. De rangers in opleiding zijn al zingend hun ochtend roadrun aan het doen. Ze lopen een heel eind (10km). Geen wolkje aan de lucht en de zonsopkomst is prachtig. We doen niets anders als genieten van het geweldige uitzicht. Sinamatella ligt hoog op een berg en je kijkt over de hele vallei. En de hele campsite en de picknick spot zijn voor ons alleen. De graatmagere beheerder komt zich voorstellen. We praten een hele tijd met hem over de toekomst van Zimbabwe en de wildparken. We geven hem een zak eten want deze mensen hebben niets. Hij heeft zijn salaris al een tijd niet ontvangen. En zelfs als het salaris al gestort wordt, heeft de bank geen contanten om uit te betalen. Mensen slapen in rijen voor de bank in de hoop wat van hun geld te kunnen opnemen. De winkels schijnen vol te liggen maar al het contante geld is het land uit of ligt in zakken bij enkele mensen thuis.
We kijken nog of we beneden dieren zien, maar helemaal niets. We zien heel veel natuurlijke waterpoelen maar nergens is beweging. Wel vliegen er heel veel roofvogels en gieren op de thermiek. Zeker 30 stuks, altijd een mooi gezicht. Verder hebben we 2 vogeltjes, 2 eekhoorns, 4 dassies en een Lizard die voor de auto scharrelen. Om 9u gaan we naar de receptie om Masuma dam te boeken. Walk-in price 2 personen is 58 usd. Boek je deze van te voren via het kantoor in Harare ben je veel meer kwijt (172usd), maar je mag wel met maximaal 6 personen staan. De rol koekjes die we John geven verdwijnt snel achter de balie. We gaan naar het restaurant want daar heb je ook een fantastisch uitzicht. Net weer een ander stukje. Er is een klein winkeltje waar ze frisdrank, chips en koekjes verkopen. We gaan om 10u rijden en willen voor de grap kijken of we bij de kleine kunstmatige poel kunnen komen. We slaan een weg in en ik denk dat we bij een soort Hide komen en wil al bijna uitstappen als ik in mijn ooghoek ineens een leeuwin zie staan. Daarnaast liggen er nog 2. We rijden er heen maar ze zijn erg schrikachtig en beginnen te lopen. Naar de rest van de groep. Zoveel oortjes, allemaal vlak bij elkaar maar 11 zijn het er zeker. 1 voor 1 verdwijnen ze in de bosjes en we kunnen niet dichterbij komen. Nog geen beest gezien maar wel leeuwen. Hoeveel geluk heb je dan wel niet. We gaan door naar mandavu picknicksite voor ontbijt. Dit is ook al zo’n fantastische plek. Vanuit de hide kijk je op het meer met nijlpaarden, krokodillen en dode bomen. De assistenten gaan vissen. 2 grote hagedissen eten appelschillen. Een dassie komt kijken of er wat te halen valt. We rijden verder naar masuma dam. Hier ligt de hide ook een paar meter boven het water. We installeren ons want er is niemand op de beheerder edward na dan. Hij is blij dat hij weer gasten heeft. In de waterplas van 50 bij 100m liggen 23 nijlpaarden en we tellen 3 krokodillen. Een 4de krokodil ligt op de kant richting pierrebad, een 2de kleine natuurlijke poel. Het is rustig met dieren maar naarmate het later wordt, komt er vanalles langs. Bokkies, 10 kudu’s, 5 zebra’s, 2 giraffen. De 1e olifant komt langs. Dan zien we er nog een paar maar die rennen door. Hele zwermen zwaluwen vliegen boven het water. De nijlpaarden zijn heel aktief. Lopen te bekvechten en springen als echte airjaws uit het water. Als de zon onder is gaan ze 1 voo1 het water uit om op de kant te grazen. Een koppel dat in kapula verblijft is bij de hide langs geweest. Maar voor 18 uur moeten ze weg want dan gaat het hek om de picknick plek dicht. Ze zijn ook 2 nachten bij ngweshla geweest en hadden wilde honden op de camping. De honden hadden 2 impala’s gevangen en vervolgens kwamen de leeuwen in de camping om de buit af te pakken. Je moet de mazzel maar hebben.
We nodigen edward uit om mee te eten wat hij maar al te graag doet. Hij heeft een kalasnikov ak47 bij zich om ons te beschermen tegen de wilde beesten m.n. luipaard en leeuwen. Maar om 20u gaat hij al slapen in zijn kleine huisje aan de andere kant van het terrein. Er staat wel een omheining maar daar zitten de gaten in. Nou ja. Edward heeft wel een vuurtje voor ons gemaakt maar dat is nogal ver van de hide. Wij blijven nog in de hide en zien de ene na de andere familie olifant langs komen. Sommige gaan uitgebreid in de poel zwemmen. Kopje onder en elkaar omduwen. Heel veel gespetter en geplons. Dat gaat eigenlijk de hele nacht door. Tegen de ochtend wisselen de nijlpaarden van plek met de olifanten. We horen vlakbij een jakhals en later ook nog een leeuw brullen.
Dinsdag 28 november 2017 TOP Senyati camp, Kasane, botswana
Dinsdag 28 november 2017 TOP
Senyati camp, Kasane, botswana
Ma’s verjaardag
Lesoma valley
Pandamatenga grensovergang
Sable antilope
Roan antilope
14 giraffen
Sinamatella uitzicht en zonsondergang
We worden gewekt door een baboon die de vuilnisbak bij de buren aan het legtrekken is. De vuilnisbakken hangen boven de grond, maar dit exemplaar is zo groot dat hij er makkelijk bij kan.
Vanacht heeft het weer geregend. We zetten de auto in het zonnetje zodat de tent kan drogen. Dan gaan we de watertank van 50 liter vullen. We spoelen hem uiteraard eerst door. Het leidingwater hier ziet er goed uit. Drinken zou ik het niet maar voor de afwas is het prima. Omdat we ook nog steeds warm water hebben van de donky toch maar even een douche. Om 8u gaan we rijden. Op advies van Mario rijden we door de lesoma vallei, een prachtig stukje natuur. Eigenlijk is het een stukje niemandsland op de grens met zimbabwe. Er zijn 2 wegen vlak naast elkaar met af en toe een paaltje ertussen. De goede weg is van zimbabwe. Daar mogen we niet op. De slechte weg met kuilen, plassen en modder is van botswana. We glibberen en glijden en de klodders modder vliegen in het rond. De weg begint naast senyatie en slingert 14km tot vlak naast de grensovergang van zimbabwe waar alle vrachtwagens staan te wachen. De vallei is heel groen en er is veel leven. Heel veel bokkies en ongelovelijk veel roofvogels, gieren en kariboes. We zien ook luipaard poten. Vanacht heeft gerard veel wahoes gehoord. De weg eindigt vlak naast Mario’s garage. Dus we komen weer langs de Engen waar de banden opgepompt kunnen worden. Dan ga ik toch nog maar wat blikjes cola & fanta, chips en koekjes halen voor de grensovergang te bespoedigen. Had zoiets gelezen op internet. Eerst scoor ik bij ali een boodschappentas en grote paraplu voor 50 pula. Dan rijden we de 98km naar de grens. Eerst botswana uit. We zijn de eerste en gisteren hadden ze maar 1 auto! Dan naar zimbabwe. Ze zijn erg vriendelijk. We kopen 2 visa voor 30 usd per stuk en betalen 50 dollar voor de auto. We hoeven niet naar het andere gebouwtje want de douanier komt gewoon naar ons toe. Dit is de beste en snelste overgang ooit! Dan komt de voorzichtige vraag: what did you bring us. Nou, fris, chips, koekjes en 2 blikken spagetti in tomatensaus. Ze zijn er heel blij mee en iedereen komt ons uitzwaaien. We rijden verder naar hwange. De weg is rood met veel losse stenen en grote plassen. Hier heeft het pas ook lekker geregend. We zien 5 sable antilopen. Gaaf, want die hadden we nog niet gezien. Helaas zijn ze erg schichtig en rennen meteen weg. Niet gek op 10km van the hunting office. Na een uur komen we bij de ingang van het park en worden erg vriendelijk ontvangen door Matthew. Betalen moeten we bij robins camp dus dat wordt onze volgende stop. Hier wordt volop gewerkt. Het lijkt wel een bouwput en zo klinkt het ook. We melden ons bij de receptie om te betalen. Er staat een stel dat net aankomt en 3 gasten die klagen dat ze nog geen beest gezien hebben. De campsite van robins is south gate 2 in het kwadraat. Er is niemand. Wat een trosteloze bedoeling. Het sanitair is vervallen, maar goed ze zijn dus met 50 man bezig om in iedergeval de huisjes op te knappen. We vluchten. Eerst maar langs little tom. Een lekkere plas water maar geen beesten. Die kunnen nu overal drinken want overal zijn plassen. Door naar big tom. Hier is een hide aan een enorme natuurlijke poel. De kunstmatige waterbak is echter heel klein. We komen de Australiër en zijn vriendin tegen. Ze zijn naar manapools geweest en hebben 2 van de 4 dagen wilde honden gezien. Ook vertellen ze dat alle roadblocks zijn opgeheven. Alleen nog grote steden in en uit. Ze waren bij familie in harare toen de staatsgreep plaats vond en iedereen was blij. Zelf hebben ze een farm in Australië met 60 paarden waarmee ze hikes organiseren. Na joghurt met verse appel en bananen en een mango rijden we door. We zien wat leven onderweg. Zebra’s, bokkies, 3 kudu’s, een paar zwijntjes, een groepje roan antilopen en dan 14 giraffen. De roan antilopen hebben we deze reis ook nog niet gezien dus dat is gaaf en 14 giraffen is altijd leuk. Volgende stop is deteema dam. Hier hadden we wel willen kamperen maar er was al een boeking. We gaan buurten en krijgen de tip om naar masuma dam te gaan. Dat zou de plek zijn waar veel olifanten komen. Bij deteema zien we veel bokkies en baboons. We willen niet terug naar robins camp dus door naar sinamatella en dat blijkt toch nog een eind, 50 km over hele slechte weg met losse stenen, kuilen, waterplassen. Het achterspatbord gaat ervan los.
We komen met piepende bandjes om 18.05u aan. Gelukkig is de slagboom nog open. Het hek is open van 6 tot 18u. We kunnen zonder probleem van campsite wisselen. Op sinamatella staat ook niemand! Het camp ligt op een berg en je hebt een geweldig uitzicht over de vallei beneden. Er is een grote strook groen gras, dan verschillende natuurlijke poelen en een stuk rivier en dan beginnen de lage bomen. In principe kun je nog goed tussen de bomen en struiken doorkijken maar we zien geen enkel dier. We kiezen de plek met het mooiste uitzicht en zijn precies op tijd om een toast uit te brengen op ma’s verjaardag bij de ondergaande zon.
Senyati camp, Kasane, botswana
Ma’s verjaardag
Lesoma valley
Pandamatenga grensovergang
Sable antilope
Roan antilope
14 giraffen
Sinamatella uitzicht en zonsondergang
We worden gewekt door een baboon die de vuilnisbak bij de buren aan het legtrekken is. De vuilnisbakken hangen boven de grond, maar dit exemplaar is zo groot dat hij er makkelijk bij kan.
Vanacht heeft het weer geregend. We zetten de auto in het zonnetje zodat de tent kan drogen. Dan gaan we de watertank van 50 liter vullen. We spoelen hem uiteraard eerst door. Het leidingwater hier ziet er goed uit. Drinken zou ik het niet maar voor de afwas is het prima. Omdat we ook nog steeds warm water hebben van de donky toch maar even een douche. Om 8u gaan we rijden. Op advies van Mario rijden we door de lesoma vallei, een prachtig stukje natuur. Eigenlijk is het een stukje niemandsland op de grens met zimbabwe. Er zijn 2 wegen vlak naast elkaar met af en toe een paaltje ertussen. De goede weg is van zimbabwe. Daar mogen we niet op. De slechte weg met kuilen, plassen en modder is van botswana. We glibberen en glijden en de klodders modder vliegen in het rond. De weg begint naast senyatie en slingert 14km tot vlak naast de grensovergang van zimbabwe waar alle vrachtwagens staan te wachen. De vallei is heel groen en er is veel leven. Heel veel bokkies en ongelovelijk veel roofvogels, gieren en kariboes. We zien ook luipaard poten. Vanacht heeft gerard veel wahoes gehoord. De weg eindigt vlak naast Mario’s garage. Dus we komen weer langs de Engen waar de banden opgepompt kunnen worden. Dan ga ik toch nog maar wat blikjes cola & fanta, chips en koekjes halen voor de grensovergang te bespoedigen. Had zoiets gelezen op internet. Eerst scoor ik bij ali een boodschappentas en grote paraplu voor 50 pula. Dan rijden we de 98km naar de grens. Eerst botswana uit. We zijn de eerste en gisteren hadden ze maar 1 auto! Dan naar zimbabwe. Ze zijn erg vriendelijk. We kopen 2 visa voor 30 usd per stuk en betalen 50 dollar voor de auto. We hoeven niet naar het andere gebouwtje want de douanier komt gewoon naar ons toe. Dit is de beste en snelste overgang ooit! Dan komt de voorzichtige vraag: what did you bring us. Nou, fris, chips, koekjes en 2 blikken spagetti in tomatensaus. Ze zijn er heel blij mee en iedereen komt ons uitzwaaien. We rijden verder naar hwange. De weg is rood met veel losse stenen en grote plassen. Hier heeft het pas ook lekker geregend. We zien 5 sable antilopen. Gaaf, want die hadden we nog niet gezien. Helaas zijn ze erg schichtig en rennen meteen weg. Niet gek op 10km van the hunting office. Na een uur komen we bij de ingang van het park en worden erg vriendelijk ontvangen door Matthew. Betalen moeten we bij robins camp dus dat wordt onze volgende stop. Hier wordt volop gewerkt. Het lijkt wel een bouwput en zo klinkt het ook. We melden ons bij de receptie om te betalen. Er staat een stel dat net aankomt en 3 gasten die klagen dat ze nog geen beest gezien hebben. De campsite van robins is south gate 2 in het kwadraat. Er is niemand. Wat een trosteloze bedoeling. Het sanitair is vervallen, maar goed ze zijn dus met 50 man bezig om in iedergeval de huisjes op te knappen. We vluchten. Eerst maar langs little tom. Een lekkere plas water maar geen beesten. Die kunnen nu overal drinken want overal zijn plassen. Door naar big tom. Hier is een hide aan een enorme natuurlijke poel. De kunstmatige waterbak is echter heel klein. We komen de Australiër en zijn vriendin tegen. Ze zijn naar manapools geweest en hebben 2 van de 4 dagen wilde honden gezien. Ook vertellen ze dat alle roadblocks zijn opgeheven. Alleen nog grote steden in en uit. Ze waren bij familie in harare toen de staatsgreep plaats vond en iedereen was blij. Zelf hebben ze een farm in Australië met 60 paarden waarmee ze hikes organiseren. Na joghurt met verse appel en bananen en een mango rijden we door. We zien wat leven onderweg. Zebra’s, bokkies, 3 kudu’s, een paar zwijntjes, een groepje roan antilopen en dan 14 giraffen. De roan antilopen hebben we deze reis ook nog niet gezien dus dat is gaaf en 14 giraffen is altijd leuk. Volgende stop is deteema dam. Hier hadden we wel willen kamperen maar er was al een boeking. We gaan buurten en krijgen de tip om naar masuma dam te gaan. Dat zou de plek zijn waar veel olifanten komen. Bij deteema zien we veel bokkies en baboons. We willen niet terug naar robins camp dus door naar sinamatella en dat blijkt toch nog een eind, 50 km over hele slechte weg met losse stenen, kuilen, waterplassen. Het achterspatbord gaat ervan los.
We komen met piepende bandjes om 18.05u aan. Gelukkig is de slagboom nog open. Het hek is open van 6 tot 18u. We kunnen zonder probleem van campsite wisselen. Op sinamatella staat ook niemand! Het camp ligt op een berg en je hebt een geweldig uitzicht over de vallei beneden. Er is een grote strook groen gras, dan verschillende natuurlijke poelen en een stuk rivier en dan beginnen de lage bomen. In principe kun je nog goed tussen de bomen en struiken doorkijken maar we zien geen enkel dier. We kiezen de plek met het mooiste uitzicht en zijn precies op tijd om een toast uit te brengen op ma’s verjaardag bij de ondergaande zon.
Abonneren op:
Posts (Atom)