Zondag 22 oktober 2017

NAMAQUA national park, spoeg river caves
Verdwaalt dus. Hebben een nachtje wild gekampeerd bij een archeologische site. Een rots met holen waar vroeger de koihsan woonden, vlakbij de monding van de spoegrivier in zee.

Zondag 22 oktober 2017
S nachts draait de wind en de tent gaat flink tekeer. Het boven zijl flappert aan alle kanten en door het lawaai kunnen we niet echt lekker slapen. Als het licht wordt staan we meteen op. Koffie en dan een gat graven. De zon komt op en verlicht de rotsen en de grotten. Het is werkelijk een fantastische plek. De bijen komen ook weer in zwermen tevoorschijn. Op de auto zit condens en de bijen zuigen dit op. Voor we gaan rijden pakken we de auto weer anders in. De tas met apparatuur moet op de achterbank. Geintje, die hebben we niet meer. Ook de camera’s en verrekijkers kunnen nu in de cabine. Ik laai 1 zwarte krat weer vol met eten zodat in de boos weer 5liter flessen water kunnen. Verder hoeven we niet veel boodschappen meer te doen en 1 kan altijd bij de auto blijven. En we slapen vanaf nu ook op de auto.
We rijden hetzelfde diepe zandpad terug. Als we naar boven rijden zien we de oceaan en de inham van de spoeg rivier. Over het spoor dat we gisteren getrokken hebben lopen nu allemaal pootjes. Maar op een paar (roof)vogels na zien we geen beesten,  ook niet bij het water whole. We rijden het park weer uit door zelf het hek open te doen en weer te sluiten. We rijden nog en stuk over de zelfde gravel weg maar slaan dan af. We komen over een paar enorme passen (3x raden wie er dan achter het stuur zit) en je kunt 3 dagen ver kijken. Als we stoppen om een stukje met de drone te vliegen zie ik hele kleine paarse bloemetjes. In augustus en september moet het hier 1 grote bloemen zee zijn. Nu zie je alleen vetplanten, struiken en verschillende kleuren steen en rode aarde. Geen beesten op af en toe wat witte schapen met zwarte koppen na dan.
Bij de n7 moeten we eerst weer meer lucht in de bandjes pompen. Er stopt een 4x4 naast ons die vraagt of alles ok is. Zij komen van hondeklipbaai, waar ze gekampeerd hebben aan de oceaan. En er waren nog meer mensen, dus misschien waren daar de campingplekken wel. Ik weet het nog steeds niet. We rijden wel langs het officiële bord namaqua park. Waarschijnlijk dat hier wel een bemensde  ingang is.
Op naar springbok, de lokale hoofdstad. Het is een druk stadje en alle 3 de grote supermarkten zijn open. Lunch is een verse spinazie feta pie. We tanken 118 liter. De eerste 1000km zit er al op.  En door. Het is nog wel 350km door een gor droog landschap. Het park augrabies falls ligt 30km van de snelweg.  We moeten ons eerst melden bij het hek, papier invullen en dan doorrijden naar de receptie. Ik heb een reservering en omdat ik ook een wildcard heb hoeven we niet meer te betalen. We gaan de camping verkennen en lopen weer lekker te hannisssen met een plek. Dat wil zeggen we pakken de eerste de beste plek die ons wat lijkt, komen er binnen 2 minuten 2 Nederlanders pal naast ons staan, op nog geen 2meter. En de hele camping is bijna leeg. Dus wij weg. Ander plekje zoeken dan maar. Op het gras lopen een paar enorme baboons maar ze zijn vrij relext en erg bang voor de parkwacht.
Wij claimen een nieuwe plek met een tafel en 2 stoelen en gaan dan naar de waterval kijken. 16.30u volle zon  en snoei heet. Belaagd door irritante vliegen die in je neus en je oor kruipen. Maar we hobbelen toch alle verschillende uitkijkpunten platformen af. Zo, training weer gehad. Dan terug naar de camping. Tent opzetten en schoon bezemen met een mini stoffer en blik. Het beddenspul Uitkloppen en hopen dat dan nu al het zand weg is. Daarna ga ik de kleren uit de vuilniszakken overpakken in de grote tassen die ik meegenomen heb uit Nederland.  De tassen hebben we nu namelijk niet meer nodig voor boodschappen. Alles begint zo langzamerhand een plek te krijgen in de auto. En dan gaat het om een plek waar het ook tijdens extreem schudden blijft liggen. Ik ben net op tijd klaar om naar de zonsondergang bij de watervallen te gaan kijken. De kleuren zijn prachtig en er zijn hele groepen kleine marmotten. Vanavond gaan we braaien op de braai bij onze campingplek. 2 prachtige sirloin steaks met daarbij een enorme bak rauwkost. We hebben ook water, een stroompunt en een lamp. Wat een luxe. Het is windstil en warm. De sterrenhemel hemel is prachtig.